Panteon – Mauzoleum Wyklętych-Niezłomnych

Położenie pomnika:
Pomnik upamiętnia ofiary stalinowskich represji w Polsce po II wojnie światowej zamordowanych przez komunistyczne władze w więzieniu mokotowskim w Warszawie, odsłonięty 27 września 2015 roku.
Pomnik został zaprojektowany przez artystę rzeźbiarza Jana Kukę i architekta Michała Dąbka, odsłonięty 27 września 2015 roku w ramach uroczystości związanych z obchodami Dnia Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej – 76. rocznicy powołania Służby Zwycięstwu Polski (27 września 1939 roku).
Znajduje się na tzw. Kwaterze na Łączce.
Ocenia się, że w kwaterze zostało pochowanych około. 250 osób. Są to głównie wojskowi, zajmujący niejednokrotnie także po wojnie wysokie stanowiska w Wojsku Polskim mordowani przez tzw. Informację Wojskową.
Pomnik znajduje się w Kwaterze na Łączce, w miejscu, gdzie od połowy 1948 roku chowane były potajemnie ciała więźniów więzienia mokotowskiego na tzw. „łączce”. Znajdowało się ono na Cmentarzu Cywilnym – Powązki graniczącym wspólnym murem z dawnym Cmentarzem Wojskowym. Na miejscu tym urządzono kompostownię, potem śmietnik. Oprócz obecnej kwatery „Ł” dawniej E (plan z 1971 roku, naprzeciw C27) (F, FII, FIII) miejsca dawnych grobów znajdują się także w dawnej kwaterze, pod obecnymi kwaterami M, MII i ŁII.
Każdemu pochowanemu poświęcona jest granitowa płyta z inskrypcją i godłem Polski wykonanym ze stali[. W sumie jest 300 miejsc na pochówki szczątków: 240 miejsc na groby osób zidentyfikowanych z miejscem na znicz lub wiązankę kwiatów i 60 miejsc na niezidentyfikowane szczątki.
Prace archeologiczno-ekshumacyjne w kwaterze „Ł” na cmentarzu Powązkowskim rozpoczęto latem 2012 roku. Do dnia odsłonięcia pomnika ekshumowano w tym miejscu 198 osób. We wrześniu 2012 roku IPN razem z Pomorskim Uniwersytetem Medycznym w Szczecinie utworzył Polską Bazę Genetyczną Ofiar Totalitaryzmów. Do dnia odsłonięcia pomnika udało się zidentyfikować 40 osób, których szczątki odnaleziono na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Do tej pory w sumie zidentyfikowano 47 osób, w tym: płk Marian Orlik, ppłk Stanisław Kasznica „Maszkowski”, ppłk Antoni Olechnowicz „Pohorecki”, mjr Hieronim Dekutowski „Zapora” i mjr Bolesław Kontrym „Żmudzin”.

Źródło 1
Źródło 2