Ber Mark Bernard

Położenie grobu: Kwatera 64 rząd 1
Bernard Ber Mark (ur. 8 czerwca 1908 w Łomży, zm. 4 lipca 1966 w Warszawie) – polski historyk, publicysta i działacz komunistyczny żydowskiego pochodzenia, w latach 1949–1966 dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Podczas II wojny światowej przebywał w Mińsku (pracował w Białoruskiej Akademii Nauk), Moskwie i Kujbyszewie, gdzie działał w Żydowskim Komitecie Antyfaszystowskim. Był współtwórcą Związku Patriotów Polskich, a od 1944 był członkiem Zarządu Głównego tej organizacji i wiceprzewodniczącym Komitetu Organizacyjnego Żydów Polskich przy ZPP. Uczestniczył w pertraktacjach dotyczących repatriacji.
Do Polski wrócił w 1946 i podjął pracę w Centralnym Komitecie Żydów Polskich. W 1949 objął funkcję dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, którą piastował do momentu śmierci w 1966.
Po wojnie był również Przewodniczącym Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich oraz redaktorem naczelnym Dos Naje Lebn. Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym.
Jako jeden z pierwszych historyków, wzmiankował o uczestnictwie Żydowskiego Związku Wojskowego w powstaniu w getcie warszawskim.

Źródło