Kroszczor Henryk

Położenie grobu: Kwatera 10, rząd 6
Henryk Kroszczor (ur. 16 czerwca 1895, zm. 10 lipca 1979 w Warszawie) – polski historyk, publicysta i działacz społeczny żydowskiego pochodzenia.
W latach 1916 – 1942 pracował w Szpitalu Dziecięcym Bersohnów i Baumanów w Warszawie, w ostatnim okresie był dyrektorem administracyjnym.
Od 1940 r. z ramienia Rady Żydowskiej pełnił funkcję intendenta wszystkich szpitali w getcie warszawskim.
Od lutego 1943 r. do sierpnia 1944 r. ukrywał się wraz z żoną i córką po „aryjskiej stronie”. W sierpniu 1944 r. został wywieziony do niemieckiego nazistowskiego obozu Stutthof, a następnie do obozu pracy Altvolwerk (Stary Folwark), gdzie przebywał do stycznia 1945 roku.
Po zakończeniu wojny był dyrektorem administracyjnym przy Centralnym Komitecie Żydów Polskich. Potem pracował w różnych instytucjach gospodarczych.
Jego pasją była ochrona cmentarzy żydowskich w Polsce, w cmentarza przy ul. Okopowej w Warszawie - razem z inż. Pawłem Goldkrautem walczył o jego zachowanie w całości. Na łamach „Fołks Sztyme” i „Biuletynu Żydowskiego Instytutu Historycznego” opublikował wiele życiorysów i monografii instytucji żydowskich.
Jest m.in. autorem książki Cmentarz Żydowski w Warszawie Warszawa Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983.

Źródło