Władysław Żelazowski

Położenie grobu: SII 12 – 4 - 18
Władysław Romuald Żelazowski (ur. 1 stycznia 1923, zm. 29 stycznia 1977) – pułkownik Wojska Polskiego, doc. mgr inż, komendant Wydziału Elektromechanicznego Uzbrojenia Rakietowego 1962 - 1976.
Był pomocnikiem komendanta WAT ds. szkolenia zawodowego (rakietowego.
Brał udział w szkoleniu specjalistów wojsk rakietowych w ZSRR w ośrodku Ułan-Ude, w okresie od 02 lutego do 18 czerwca 1959 r.
Został szefem utworzonej w roku 1961 (formalnie w grudniu 1960 r.) Katedry Urządzeń Automatycznych, etat szefa generał brygady, co świadczyło o randze tworzonej katedry. Była to niejawna placówka kształcąca specjalistów dla nowo tworzonych wojsk rakietowych.
Z dniem 1 września 1962 roku, na bazie Katedry Urządzeń Automatycznych utworzono Oddziału I (Oddział Uzbrojenia Rakietowego) w składzie czterech Katedr:

1. Katedra Bojowego Wykorzystania Sprzętu Rakietowego - szef katedry ppłk Piotr Lesisz;
2. Katedra Urządzeń Radioelektronicznych Uzbrojenia Rakietowego - szef katedry mjr Henryk Grycewicz;
3. Katedra Urządzeń Elektromechanicznych Uzbrojenia Rakietowego - szef katedry ppłk Stefan Hipsz;
4. Katedra Teorii Strzelania, Balistyki i Przyrządów - szef katedry płk Arnold Iwaszkiewicz.

Pułkownik Żelazowski został komendantem Oddziału.
Oddział I w 1968 roku przekształcono w Wydział Uzbrojenia Rakietowego, włączając w jego skład Katedry Uzbrojenia Okołowojskowego i Technologii Uzbrojenia z Wydziału Mechanicznego. Do Wydziału Cybernetyki przeniesiono Katedrę Bojowego Wykorzystania Sprzętu Rakietowego. Komendantem nadal pozostaje płk Żelazowski.
W 1969 r. zmieniono nazwę Wydział Uzbrojenia Rakietowego na Wydział Elektromechaniczny Uzbrojenia Rakietowego.

Źródło:

1. https://promocja.wat.edu.pl/Glos_Akademicki/Glos_PDF/2021/GA_60_lat_WML.pdf