Józef Kosacki

Położenie grobu: 44C-3-8
Józef Stanisław Kosacki (ur. 21 kwietnia 1909 w Łapach, zm. 26 kwietnia 1990 w Warszawie) – prof. kierownik Katedry Urządzeń Łączności Przewodowej WAT. W 1928 po ukończeniu Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza w Częstochowie, wstąpił na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej, uzyskując w roku 1933 dyplom inżyniera elektryka.
Po studiach odbył służbę wojskową: przeszkolenie w Szkole Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie (wrzesień 1933 – lipiec 1934) i praktyki w Batalionie Elektrotechnicznym w Nowym Dworze Mazowieckim (lipiec – wrzesień 1934 i w 1935).
Pracę zawodową rozpoczął w 1934 roku w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym w Warszawie na stanowisku kierownika Działu Wzmacniaków Telefonicznych, gdzie pracował do wybuchu wojny.
4 września 1939 zgłosił się na ochotnika do wojska i został przydzielony do Grupy Technicznej w Oddziale Specjalnym Łączności. Grupa ta podczas obrony Warszawy uruchomiła uszkodzoną przez Niemców radiostację Rozgłośni Polskiego Radia Warszawa II, przez którą do ostatnich chwil obrony miasta przemawiał prezydent Warszawy Stefan Starzyński. Po opuszczeniu Warszawy, podczas ewakuacji Oddziału, Józef Kosacki został internowany wraz z jednostką wojskową na Węgrzech. W grudniu 1939 uciekł z obozu i używając paszportu wystawionego mu na fałszywe nazwisko: „Józef Lewandowski” przez konsulat RP w Budapeszcie, przedarł się przez Włochy do Paryża. Tam zgłosił się do Wojska Polskiego we Francji. Po upadku Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii. Tam skierowano go do Szkocji i przydzielono do Centrum Wyszkolenia Łączności w Dundee, przeniesionego potem do pobliskiego miasta uniwersyteckiego St. Andrews, gdzie pracował do 1943 roku. Następnie do końca wojny pracował w Wojskowej Wytwórni Łączności w Londynie na stanowisku konstruktora sprzętu i kierownika kontroli.
W 1941 roku zaprojektował wykrywacz min „Polish Mine Detector”, który wygrał konkurencję z sześcioma projektami konstruktorów brytyjskich. Wykrywacz ten po raz pierwszy został użyty w II bitwie pod El Alamein w 1942, gdzie znacznie przyczynił się do zwycięstwa Aliantów.

Wykrywacz min
Po zakończeniu wojny do czasu wyczekiwanej repatriacji pracował w Londynie w Stacji Badawczej Poczty Brytyjskiej, projektując zaawansowane systemy telekomunikacyjne.
Po długim oczekiwaniu udało się mu powrócić do kraju 22 kwietnia 1947 roku. Powrócił do przedwojennego miejsca pracy – Państwowego Instytutu Telekomunikacji na to samo stanowisko Kierownika Działu Wzmacniaków, a po reorganizacji, pracował w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacyjnym na stanowisku Kierownika Zakładu Transmisji Przewodowej. W 1955 uzyskał stopień naukowy docenta.
Od 1956 do przejścia na emeryturę (w 1976 r.) pracował w Instytucie Badań Jądrowych (początkowo w Warszawie, następnie w Świerku koło Otwocka) na stanowisku Kierownika Działu Elektroniki. Kierował tam podówczas bardzo nowatorskimi pracami m.in. nad wielokanałowymi analizatorami amplitudy i czasu.
W 1957 roku został jednocześnie powołany na stanowisko kierownika Katedry Urządzeń Łączności Przewodowej Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. W styczniu 1964 uchwałą Rady Państwa został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Wojskowej Akademii Technicznej.
Po przejściu na emeryturę poświęcił się swojemu hobby: filatelistyce, był aktywnym działaczem Polskiego Związku Filatelistów.
Odznaczenia (m.in.):

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą
• Defence Medal

Źródło

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Kosacki
2. https://witi.wroc.pl/profesor-jozef-kosacki-patron-witi/

Mapka z położeniem grobu

Wykrywacz min