Grób Ryszarda Wodzyńskiego

Sektor S Rząd 24 Grób 27

Ryszard Wodzyński (ur. 8 marca 1909 r. w Warszawie, zm. 12 września 1987 r. ) pseudonim Wyrwa, Wódz, wychowawca młodzieży, harcmistrz.
Związek R. Wodzyńskiego z harcerstwem datuje się od 1918 r. W pierwszym roku niepodległości należał do drużyny w Skępem. W latach 1930-1937 był instruktorem w Harcerskich Ochotniczych Drużynach Robotniczych ZHP w Pszczynie.
W okresie okupacji hitlerowskiej kontynuował służbę harcerską w Skępem, należał też do Tajnego Hufca Harcerskiego w Płocku.
W latach 1945-1949 był hufcowym Hufca Harcerzy w Płocku. Wiele dla płockiego harcerstwa. Jego ideałem było harcerstwo spod znaku krzyża harcerskiego i lilijki. Zorganizował kurs zastępowych, w którym udział wzięło około 200 harcerek i harcerzy. Latem 1945 r. R. Wodzyński zorganizował obóz w Borowiczkach koło Płocka. Na obozie tym przebywało 157 harcerzy z hufców płockiego i sierpeckiego.
Po powrocie z akcji letniej w 1949 r. otrzymał pismo z komendy Chorągwi Mazowieckiej polecające zdjęcie z mundurów krzyży harcerskich oraz zabraniające ich noszenia.. Młodzież harcerska i instruktorzy polecenia tego nie wykonali, mimo zaznaczenia, że krzyże są własnością ZHP a nie harcerzy. R. Wodzyński, będąc komendantem hufca, został zobowiązany do przekazania wszystkich akt komendy hufca oraz sprzętu do zarządu ZMP. Przekazane akta obejmowały lata 1916-1949. W 1950 r. hufiec został zlikwidowany.
R. Wodzyński nie przystąpił do powstającej organizacji harcerskiej (OH), ale nie rozstał się z mundurem.
Po zmianach politycznych, w roku 1956 po reaktywowaniu harcerstwa zostaje na powrót komendantem Hufca ZHP w Płocku. Był w nim do roku 1962. Uczestniczył w organizowaniu wielu obozów, biwaków. Odnajdywał wiele śpiewników, bo piosenka harcerska była ważnym czynnikiem życia harcerskiego.
Mimo, że przestaje być hufcowym bierze aktywny udział w życiu i pracy drużyn, harcerskich i hufca płockiego. Zabiega ustawicznie, aby obok drużyn zuchowych i harcerskich powstawały szczepy, wyszukiwał sponsorów dla fundacji proporców sztandarów harcerskich.
Po niełatwym okresie stalinowskim czyni wiele, by harcerstwo płockie wyróżniało się wielkością i działalnością w chorągwi mazowieckiej.
Jest jednym ze sprawców fundacji sztandaru dla hufca ZHP. Uczestniczył w szkołach płockich jako weteran harcerstwa, przyjmując przyrzeczenia harcerskie oraz wręczanie krzyży i książeczek harcerskich. Chętnie uczestniczył w obozach harcerskich rajdach, podchodach i alarmach.
Zmarł w teatrze płockim w dniu12 września 1987 roku tuż przed otwarciem uroczystej akademii związanej z 750. rocznicą nadania praw miejskich Płockowi. Zasłabł, gdy sztandar Płocka miał być wniesiony na scenę teatru. Zmarł w karetce pogotowia ratunkowego w drodze do szpitala.
W jego manifestacyjnym pogrzebie uczestniczyło setki harcerzy, sztandary hufca i szczepów. W słowie nad trumna hm. Tadeusz Kurpiewski powiedział : „(…) odszedł kolejny wielki patriota, harcerz z krwi i kości, który całe swoje życie służył harcerstwu (…), odszedł ten dla którego krzyż, lilijka i przyrzeczenie harcerskie były święte(…)”.
Za wybitną i ofiarną działalność społeczną został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Rozetą z Mieczami do Krzyża Za zasługi dla ZHP i wieloma innymi odznaczeniami. Był wpisany do księgi Zasłużony dla miasta Płocka.

Zdjęcia

Druh Ryszard Wodzyński na czele kolumny Hufca w defiladzie w maju 1945 r. na ulicy Kościuszki

Druh Ryszard Wodzyński przyjmuje meldunek na dziedzińcu Jagielonki

Druh Ryszard Wodzyński (z lewej) z leśniczym w Skępe

Piśmiennictwo

https://plock.zhp.pl/ryszard-wodzynski/
https://docplayer.pl/221967284-Ryszard-wodzynski-wspomnienia-z-dzialalnosci-harcerstwa-plockiego-w-latach.html
http://www.sp5zba.net/files/dzieje/Dzieje.harcerstwa.plockiego.od.1912.roku.pdf