Grób Stanisława Kozickiego i Józefa Ptaszyńskiego
Kwatera A20 Rząd 4 Grob 14
Stanisław Kozicki ps. „Howerla” (ur. 20 maja 1918 w Radomiu, zm. 22 sierpnia 1944 w Warszawie) – harcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca I plutonu 3. kompanii „Giewont” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
W czasie okupacji w 1941 r. Niemcy rozstrzelali jego ojca w Częstochowie. W tym samym roku rozpoczął działalność konspiracyjną, zajmując się kolportowaniem tajnej prasy, przenoszeniem broni i pracą przy nasłuchu radiowym. Działał w Bytomiu, a następnie w Łodzi i Skierniewicach.
Złapany w „łapance ulicznej” i wieziony na roboty do Niemiec, zbiegł pod Łowiczem i wrócił do Warszawy.
Wiosną 1944 r. ukończył turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”.
W Powstaniu Warszawskim dowodził I plutonem 3 kompanii „Giewonta” batalionu „Zośka”. Był dwukrotnie ranny. Brał udział we wszystkich walkach, jakie toczył pluton na Woli i Starym Mieście.
Poległ 22 sierpnia 1944 r. na boisku „Polonii” przy ul. Konwiktorskiej.
Piśmiennictwo
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Kozicki_(powstaniec)
- https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/stanislaw-kozicki,23703.html
- http://www.batalionzoska.pl/batalion/biogramy/
Józef Ptaszyński ps. Gazela, „Ptak”, „Jurek”, (ur. 8 kwietnia 1915 w Skierniewicach, zm. 28 sierpnia 1944 w Warszawie) – harcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako zastępca dowódcy I plutonu Władysława Cieplaka w szeregach 3. kompanii „Giewont” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
Uczył się w Państwowym Gimnazjum w Skierniewicach, gdzie należał do drużyny harcerskiej im. Zawiszy Czarnego. W 1933 r. zgłosił się ochotniczo do służby wojskowej. Ukończył Podoficerską Szkołę Ochrony Pogranicza w Ossowcu, a następnie Szkołę Łączności w Zegrzu.
W kampanii wrześniowej 1939 r. uczestniczył w walkach Brygady Karpackiej w lasach Janowskich. Wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony w Wadowicach, w grudniu 1939 r. zbiegł do Skierniewic.
W 1940 r. rozpoczął działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach, pełniąc obowiązki instruktora wyszkolenia wojskowego w Chorągwi Mazowieckiej („Ul Puszcza”). Zajmował się także kolportażem prasy konspiracyjnej („Biuletyn Informacyjny”) w rejonie Skierniewice – Łowicz – Sochaczew – Pruszków. Latem 1942 r., przewożąc w pociągu materiały konspiracyjne, dla uniknięcia aresztowania w czasie rewizji wyskoczył przez okno.
W 1943 r. uzyskał świadectwo dojrzałości na tajnych kompletach.
Po ukończeniu turnusu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” pełnił funkcję komendanta Wydziału Bojowych Szkół (BS) i był zastępcą komendanta Chorągwi Mazowieckiej „Jana Szweda” (Manswet Śmigielski).
W Powstaniu Warszawskim przydzielony do 3 kompanii „Giewonta” batalionu „Zośka”, pełnił funkcję zastępcy dowódcy I plutonu.
Poległ 28 sierpnia 1944 r. na barykadzie Starego Miasta przy ul. Mławskiej 5.
Piśmiennictwo
- https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Ptaszy%C5%84ski
- https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/jozef-ptaszynski,36534.html
- http://www.batalionzoska.pl/batalion/biogramy/