Tablica upamiętniająca wymarsz pierwszej kompanii kadrowej
ul. Kadrówki Odsłonięcie 6 sierpnia 1999
Napis na tablicy
DLA UPAMIĘTNIENIA CZYNU 6 SIERPNIA 1914 ROKU-/ WYMARSZU PIERWSZEJ KOMPANII KADROWEJ/ STRZELCÓW JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO,/ WIEKOPOMNEGO WYDARZENIA W HISTORII POLSKI,/ RADA MIEJSKA KRAKOWA/ NADAŁA 18 PAŹDZIERNIKA 1932 ROKU/ TEJ ULICY NAZWĘ "KADRÓWKI"/ NAZWĘ - ZNIESIONĄ W CZASACH PRL-/ PRZYWRÓCONO W 1991 ROKU/ TABLICĘ W 85 ROCZNICĘ WYMARSZU Z OLEANDRÓW POŁOŻYLI:/ SAMORZĄD STOŁECZNEGO KRÓLEWSKIEGO MIASTA KRAKOWA/ I UCZESTNICY MARSZÓW SZLAKIEM KADRÓWKI/ KRAKÓW, 6 SIERPNIA 1999 ROKU.
Pierwsza Kompania Kadrowa to liczący 144 żołnierzy pododdział piechoty utworzony 3 sierpnia 1914 w Krakowie przez Józefa Piłsudskiego, składający się ze słuchaczy szkół oficerskich Strzelca i Polskich Drużyn Strzeleckich.
Dowództwo kompanii:
Patrol skautów – dowódca Bankiewicz Czesław „Skaut” (1896–1915) – wachmistrz Legionów Polskich, kawaler Virtuti Militari, Krzyża Niepodległości i Krzyża Walecznych
Żołnierze otrzymali drelichowe mundury, ekwipunek oraz broń (Mannlichery).
Kompania wymaszerowała 6 sierpnia o godzinie 2:42 w stronę Miechowa, w Michałowicach obalając rosyjskie słupy graniczne.
12 sierpnia 1914, gdy o godz. 13 kompania weszła do Kielc.
Następnie, po bezskutecznej próbie przebicia się do Warszawy w celu wywołania powstania, kompania powróciła do Krakowa, stając się zalążkiem 1 pułku piechoty, który następnie rozrósł się do I Brygady Legionów Polskich.
Program specjalny z okazji 40. rocznicy wymarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej z krakowskich Oleandrów. Wspomina: płk Ignacy Kowalczewski, płk Jerzy Kurbski, płk Marian Zwoliński, Jan Krok-Paszkowski, gen R. Szymański. (RWE, 6.08.1954) https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/902352,Pierwsza-Kompania-Kadrowa-%E2%80%93-
zalazek-wojska-polskiego
Zdjęcia
Przemarsz Pierwszej Kompanii Kadrowej przez Kielce w 1914 r.
12 sierpnia 1914 roku w Kielcach Józef Piłsudski przyjmuje raport skauta Czesława Bankiewicza
Ostatnia defilada Pierwszej Kadrowej na Błoniach krakowskich 6 sierpnia 1939 r. Na czele: Tadeusz Kasprzycki, a na prawym skrzydle Bolesław Wieniawa-Długoszowski.