https://dzieje.pl/dziedzictwo-kulturowe/swiatynia-opatrznosci-bozej-otwarcie-po-225-latach ul. Hlonda 1, róg Rzeczypospolitej
Historia Świątyni Opatrzności Bożej sięga czasów Sejmu Czteroletniego kiedy (5 maja 1791 r.) podjęto uchwałę o wybudowaniu jej jako wotum wdzięczności za Konstytucję 3 Maja 1791. Kamień węgielny wmurowano 3 maja 1792 r. na terenie dzisiejszego Ogrodu Botanicznego UW w pobliżu Łazienek. Prace zostały przerwane z powodu III rozbioru Polski. W 1929 r Sejm RP ogłosił konkurs na projekt architektoniczny Świątyni, którego wyniki nie zadowoliły hierarchów kościelnych, dlatego w warunkach kolejnego konkursu zapisano aby projekt nawiązywał do koncepcji budowy Świątyni w Dzielnicy Marszałka J. Piłsudskiego na Polu Mokotowskim. W 1938 r. zaprezentowano ostateczny projekt Świątyni (wg. B. Pniewskiego), która miała stanąć przy zbiegu ob. skrzyżowania ul. S. Banacha i Żwirki i Wigury. Wybuch II wojny światowej nie pozwolił na realizację budowy.
2 maja 1999 roku na terenie przeznaczonym pod budowę świątyni uroczyście posadowiono i pobłogosławiono krzyż. Prymas Józef Glemp wyraził nadzieję, że ten dzień – jako wigilia rocznicy Konstytucji 3 Maja i Święta Matki Bożej Królowej Polski – pozostanie w kalendarzu liturgicznym jako święto Opatrzności Bożej. Podczas VII pielgrzymki do Polski, 13 czerwca 1999 roku, Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę świątyni. W listopadzie 1999 r. ogłoszono konkurs, który rozstrzygnięto 12 kwietnia 2000 r., jednak wygrany projekt nie został przyjęty do realizacji. Dopiero ogłoszony w 2001 r. konkurs zamknięty, w warunkach którego podano, aby projekty nawiązywał do pierwotnego projektu J. Kubickiego z 1791 r. Do realizacji wybrano projekt zespołu Wojciecha i Lecha Szymborskich.
Kościół wzniesiony w warszawskiej dzielnicy Wilanów. Jest to najwyższy kościół w Warszawie i najwyższy budynek Wilanowa -wysokość 75 metrów. Łącznie wnętrze może pomieścić 4000 wiernych, w tym jest 1500 miejsc siedzących. Świątynia jest elementem składowym kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w którym zawiera się również Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego oraz Panteon Wielkich Polaków. Symbolicznego wbicia pierwszej łopaty dokonał prymas Józef Glemp 23 listopada 2002 roku, a 30 stycznia 2003 roku prezydent Warszawy Lech Kaczyński przekazał prymasowi pozwolenie na budowę Świątyni Opatrzności Bożej wraz z obiektami towarzyszącymi. 4 listopada 2005 kardynał Józef Glemp i marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik podpisali porozumienie dotyczące utworzenia przy świątyni Opatrzności Bożej Instytutu Papieża Jana Pawła II. W 2011 roku został ukończony pierwszy etap budowy, tzw. stan surowy otwarty. Zrealizowano prace wewnątrz budynku: wykończenie i oddanie do użytku Panteonu Wielkich Polaków. 11 listopada 2016 roku, w Narodowe Święto Niepodległości, po raz pierwszy w Świątyni została odprawiona Msza św. z udziałem najwyższych władz państwowych, przewodniczył jej metropolita gnieźnieński, prymas Polski abp Wojciech Polak.
W świątyni zaplanowano cztery kaplice, rozmieszczone na planie kwadratu, to:
Kaplica Chrztu przypominająca o początkach chrześcijaństwa na ziemiach polskich – o Chrzcie Polski i Zjeździe Gnieźnieńskim oraz dwóch pierwszych centrach chrześcijaństwa: Gnieźnie i Poznaniu;
Kaplica Maryjna upamiętniająca Śluby Jasnogórskie króla Jana Kazimierza jako przyrzeczenie obrony wiary i szerzenia kultu Matki Bożej;
Kaplica Cierpienia i Pojednania, symbolizująca upamiętniające Katyń i Auschwitz – będą w niej umieszczone konfesjonały oraz Najświętszy Sakrament;
Kaplica Wolności upamiętniająca postacie Jana Pawła II i kard. Stefana Wyszyńskiego oraz ruch „Solidarności”.
Ołtarz główny Świątyni znajdować się będzie między Kaplicą Maryjną a Kaplicą Cierpienia i Pojednania.
W dolnej części Świątyni Opatrzności Bożej powstał Panteon Wielkich Polaków. Pochowani zostali tutaj m.in.:
Urbanistyczna podstawę całego kompleksu Świątyni Opatrzności Bożej stanowią (symbolizujące nowe zadania dla społeczeństwa) cztery Drogi:
Walki - droga pojednania narodowego, ekumenicznego i europejskiego, związana z Instytutem Jednania ;
Kultury – związana z Instytutem i Muzeum Jana Pawła II;
Cierpienia – przechodzić będzie przy Instytucie Życia, gdzie znajdą się instytucje charytatywne, hospicjum i stacja krwiodawstwa;
Modlitwy – przy tej drodze stanie Instytut Odrodzenia, zaprojektowany wraz z amfiteatrem, z myślą o spotkaniach młodzieży.
12 listopada 2022 roku w Mauzoleum w podziemiach Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie odbył się ponowny pochówek sprowadzonych z Cmentarza Lotników Polskich w Newark-on-Trent z Wielkiej Brytanii szczątków prezydentów: Władysława Raczkiewicza, Augusta Zaleskiego i Stanisława Ostrowskiego. Razem z nimi w Mauzoleum spoczął również ostatni Prezydent RP na uchodźstwie - Ryszard Kaczorowski wraz z małżonką.
Szczątki Prezydentów RP na uchodźstwie zostały złożone w specjalnych, marmurowych sarkofagach.
W Mauzoleum znajdują się również dwa sarkofagi, tzw. cenotafy, symbolicznie upamiętniające prezydentów Edwarda Raczyńskiego, pochowanego w rodzinnym majątku w Rogalinie oraz Kazimierza Sabbata, którego rodzina zdecydowała, że jego ciało pozostanie na cmentarzu Gunnersbury w Londynie.
Nagrania z życiorysami
Nagrania pochodzą z: https://trojka.polskieradio.pl/artykul/3069110,Prezydenci-RP-na-uchodzstwie-powrocili-do-Polski
Władysław Raczkiewicz
August Zaleski
Stanisław Ostrowski
Zdjęcia i filmy
Prezentowane zdjęcia pochodzą z: https://plusa.net.pl/multimedialny-park-fontann-w-warszawie/