Mural ma powierzchnię ponad 420 metrów kwadratowych, został namalowany farbą oczyszczającą powietrze.
Autorami muralu są Zuzanna i Bartosz Podlewscy.
Projekt i wykonanie muralu sfinansowała Fundacja im. Kazimierza Deyny, internetową zbiórkę wsparło kilkuset darczyńców, wśród nich dziennikarz sportowy, autor książki o Deynie, Stefan Szczepłek oraz piłkarze Marek Saganowski, Artur Boruc, który przekazał na licytację swoją bramkarską żółtą koszulkę i szef Klubu Wybitnych Reprezentantów Dariusz Dziekanowski.
Kazimierz Deyna urodził się 23 października 1947 roku w Starogardzie Gdańskim. W tamtejszym klubie Włókniarz występował w latach 1958-1966. Potem grał krótko w ŁKS Łódź (1966), by związać się na lata z Legią Warszawa (1966-1978). Z klubem z Łazienkowskiej zdobył dwukrotnie tytuł mistrza kraju (1969, 1970) i Puchar Polski (1973). W Legii rozegrał 304 mecze, strzelając 94 gole; w obu klubowych klasyfikacjach ustępuje tylko Lucjanowi Brychczemu. 97 razy wystąpił w oficjalnych spotkaniach reprezentacji Polski; debiutował 24 kwietnia 1968 r. w meczu z Turcją.
Deyna był kluczowym zawodnikiem "złotej" drużyny Kazimierza Górskiego. Strzelił dwie bramki w finałowym meczu turnieju olimpijskiego w Monachium w 1972 roku, które dały Polakom zwycięstwo nad Węgrami (2:1), a piłkarzowi tytuł króla strzelców turnieju z siedmioma trafieniami.
Potrafił strzelać w nieprawdopodobnych sytuacjach, nawet wprost z rzutu rożnego, jak w meczu eliminacji MŚ 78 z Portugalią (1:1). Dzięki tej bramce w Chorzowie, Polska zajęła pierwsze miejsce w grupie i awansowała do finałów argentyńskiego mundialu. Na tym turnieju Deyna przeżył boiskowy dramat - w meczu 2. rundy z Argentyną, przy stanie 0:1, nie wykorzystał rzutu karnego.
Po argentyńskich mistrzostwach świata podpisał kontrakt z Manchesterem City (1978-1981), kończył karierę w USA, w San Diego Sockers (1981-1988) i Tijuana Legends (1988-1989).
Deyna przez wielu ekspertów uważany jest za najwybitniejszego zawodnika w historii polskiego futbolu. Zdobył złoty i srebrny medal olimpijski oraz brązowy mundialu w 1974 roku.
Zginął 1 września 1989 roku na autostradzie pod kalifornijskim San Diego, gdy prowadzony przez niego samochód z dużą prędkością najechał na tył stojącej ciężarówki.
W maju 2012 roku jego prochy przywiezione zostały do Polski. 6 czerwca 2012 został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 31C-tuje-20, a w Warszawie przy stadionie Legii odsłonięto jego pomnik.