Stefan Pogonowski

Położenie: 3 - 11 - 41
Autorem grobowca był Wacław Konopka.
Stefan Pogonowski (ur. 12 lutego 1895 w Domaniewie, zm. 15 sierpnia 1920 w Wólce Radzymińskiej) – polski oficer i poeta, porucznik piechoty Wojska Polskiego, podczas wojny polsko-bolszewickiej dowódca I batalionu 28 Pułku Strzelców Kaniowskich "Dzieci Łodzi", poległ w bitwie pod Radzyminem. Pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana. Dwukrotny kawaler Orderu Virtuti Militari. Odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
Po ukończeniu gimnazjum w Łodzi wybrał karierę wojskową. Od 14 lutego 1914 w armii rosyjskiej. Absolwent Wileńskiej Szkoły Wojskowej, którą ukończył z trzecią lokatą 31 stycznia 1915 i został mianowany chorążym.
Od 5 stycznia 1918 w oddziałach I Korpusu Polskiego. Od września 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim w 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Żeligowskiego, członek Legii Rycerskiej Korpusu Wschodniego. Od lipca 1919 jako dowódca 3 kompanii w 29 pułku strzelców kaniowskich. Od grudnia 1919 jako dowódca batalionu na froncie litewsko-białoruskim.

Piśmienictwo

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Pogonowski