Grób Zbigniewa Kruszelnickiego

Zbigniew Kruszelnicki (ur.30 kwietmia 1922, zm. 5 czerwca 1944).
W młodości należał do harcerstwa.
W 1939 roku wraz z rodziną został wysiedlony do Ludyni koło Krasocina. W tym samym roku zdał egzamin maturalny. Płynnie mówił w językach niemieckim, francuskim i rosyjskim.
W 1940 roku zamieszkał w Kielcach, gdzie jego ojciec wynajął mieszkanie. W 1941 roku rozpoczął studia w Warszawie, prawdopodobnie w Państwowej Szkole Budowy Maszyn im. H. Wawelberga. W 1943 roku ukończył zastępczy kurs Szkoły Podchorążych w Warszawie.
Prawdopodobnie w drugiej połowie 1943 roku wraca do Kielc, gdzie podejmuje pracę w fabryce „Hasag”, równocześnie rozpoczyna działalność konspiracyjną, dołączając do 186 plutonu Armii Krajowej z Czarnowa, który wchodził w skład placówki Niewachlów. Zostaje tam zastępcą Tadeusza Hofmana ps. Sokół, który pełnił rolę dowódcy 186 plutonu AK.
5 lutego 1944 roku został mianowany dowódcą oddziału dywersyjnego AK, gdzie zastąpił poległego Józefa Mikołajczyka ps. Marcin. Pod dowództwem Zbigniewa Kruszelnickiego oddział ten przekształcił się w oddział partyzancki i skutecznie działał, ucierając nosa Niemcom do 5 czerwca 1944 roku, kiedy to pod Miedzianą Górą podczas niemieckiej zasadzki Wilk wraz ze swoimi dwoma podkomendnymi poległ.
Ojciec Zbigniewa Kruszelnickiego odnalazł grób syna i z pomocą partyzantów uzyskał pozwolenie na ekshumacje i pochował go na cmentarzu Starym w Kielcach.
Zbigniew Kruszelnicki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtutti Militari.
15 października 2005 roku szczątki Zbigniewa Kruszelnickiego zostały przeniesione na cmentarz Partyzancki w Kielcach.

Piśmiennictwo

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Kruszelnicki_(%C5%BCo%C5%82nierz)
2. https://ochb.pl/?p=837