Grób Eugeniusza Kernera

Kwatera PU4 Rząd 7 Grób 6
Położenie grobu jest przybliżone.

Eugeniusz Kerner ps. ,,Młot” ,,Kazimierz” (ur. 18listopada 1903, zm. 12 grudnia 1993).
Ukończył Powszechną Szkołę w Białogonie , gimnazjum Mikołaja Reja w Kielcach oraz Uniwersytet Poznański na wydziale pedagogiczno- filozoficznym.
W 1916 roku był zastępowym Pierwszego Zastępu I drużyny harcerskiej w Białogonie. W 1919 z grupą kieleckich harcerzy brał udział w wojnie w batalionie harcerskim w Warszawie. W 1920 w Wojsku Polskim jako ochotnik bronił stolicy. Wrócił do Białogonu i pracował jako nauczyciel.
W latach 1923-25 był drużynowym w drużynie harcerskiej im Józefa Poniatowskiego.
Po ukończeniu Szkoły Podoficerskiej w Śremie służył w Wojsku Polskim (Armia „Poznań”) w latach 1930-1939. Został awansowany na stopień oficerski. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 (kpt.) m.in. w bitwach nad Bzurą i pod Sochaczewem, w obronie Warszawy, a w końcowej fazie wojny w Samodzielnej Grupie Operacyjnej „Polesie” gen. Kleeberga pod Kockiem.
Po zakończeniu wojny obronnej wrócił do Kielc. W listopadzie 1939 założył Polską Tajną Grupę Wychowawczą „Oset”. Od 1943 w NSZ; w 1944 w stopniu mjr NSZ, z nominacji Komendy Głównej dowodził 204 pp. NSZ Ziemi Kieleckiej im. Ignacego Paderewskiego. Po powstaniu Brygady Świętokrzyskiej wrócił do Kielc zostając szefem sztabu Okręgu V.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej na Kielecczyznę zgłosił się do LWP przedstawiając się jako pułkownik Wojska Polskiego. Walczył o Wał Pomorski później pełnił funkcję komendanta Okręgu Wojskowego w Szczecinie.
Po wykryciu przynależności do NSZ został aresztowany 21 sierpnia 1947 roku. 19 lutego 1948 roku skazany na śmierć oraz pozbawiony odznaczeń wojskowych i praw. Na podstawie rewizji procesu Sąd Najwyższy zmienił mu kare z braku dowodów, zamieniono ją na więzienie, z którego wyszedł po 20 miesiącach.
Od 2 III 1953 do 1954 roku znów poszukiwany przez UB. Dnia 25 II 1953 roku został co prawda zatrzymany, ale zdołał uciec z komendy UB w Łodzi. Był wielokrotnie przesłuchiwany i długo się ukrywał w różnych częściach Polski.
W latach 60. zrehabilitowany, przywrócono mu stopień wojskowy, a w niedługim czasie MON awansowało go do stopnia generała brygady w stanie spoczynku.
Był współzałożycielem Drużyny Harcerskiej w Białogonie i prezesem honorowym Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych Oddziału w Kielcach Okręgu Świętokrzyskiego.

Piśmiennictwo

1. https://ochb.pl/?p=274
2. https://zeromszczacy.pl/przypominamy-postac-absolwenta-eugeniusza-kernera-id719.html