Grób Eugenii Prauss

Sektor 6A Rząd 3 Numer 11
Położenie grobu na mapie jest przybliżone.

Eugenia Prauss ps. “Squaw” (ur. 14 października 1905, zm. 21 listopada 1987).
W latach 1916-1924 była uczennicą prywatnego 8-klasowego Gimnazjum Żeńskiego im. Królowej Jadwigi w Kielcach. W 1917 r. wstąpiła do ZHP, a rok później złożyła przyrzeczenie harcerskie na Łysicy w Górach Świętokrzyskich. W latach 1917—1922 pełniła funkcję zastępowej i przybocznej 2 Drużyny Harcerek w Kielcach.
Naukę kontynuowała w latach 1924-1925 w Państwowym Pedagogium dr Rowida w Krakowie. Po Po ukończeniu Państwowego Pedagogium dr Rowida w Krakowie pracowała jako kierowniczka Jednoklasowej Szkoły Powszechnej w Kuczkowie w powiecie włoszczowskim, a od 1928 r. do wybuchu II wojny światowej była nauczycielką w Prywatnym Żeńskim Seminarium Nauczycielskim w Kielcach.
W latach 1925-1932 była wodzem zuchowym, pełniła też funkcję namiestnika zuchowego w Hufcu Harcerzy w Kielcach.
19 września 1939 r. wstąpiła do konspiracyjnej organizacji Służba Zwycięstwu Polski. Do połowy września 1940 r. pełniła służbę sanitariuszki.
Prowadziła szkolenie wśród harcerek, łączniczek w zakresie służby wywiadowczej, łączności i pomocy sanitarnej. Zorganizowała „skrzynkę” prasy podziemnej, z której kolportowano ją do innych punktów na terenie Kielc. W lipcu 1944 r. w asyście dwóch harcerzy przebranych za żandarmów, weszła do lokalu opieczętowanego przez gestapo i wydobyła ze skrytek radiostację i inne ważne dokumenty konspiracyjne.
Po zakończeniu wojny wznowiła pracę nauczycielską.
16 marca 1946 r. została mianowana kierowniczką Wydziału Zuchowego w Komendzie Chorągwi Harcerzy w Kielcach.
W październiku 1946 r. zaangażowała się w akcję uwolnienia porucznika Franciszka Jaskulskiego „Zagończyka” (oficera AK i WiN) z kieleckiego więzienia. 19 listopada została aresztowana przez UB i skazana rok więzienia, jednak na mocy amnestii została uwolniona. We wrześniu 1954 r. jeszcze raz została aresztowana, tym razem w związku ze śledztwem w sprawie innego żołnierza AK, Kazimierza Załęskiego „Bończy”. Po kilku przesłuchaniach została zwolniona i wróciła do pracy w szkole i harcerstwie. Potem jednak, za przynależność do AK i kontakty z „bandytami”, została odsunięta od działalności w harcerstwie.
Ponownie włączyła się do współpracy z Komendą Chorągwi w czasie odwilży solidarnościowej, po powołaniu w 1980 r. Kręgów Instruktorskich „Łysica”. Komendant Kieleckiej Chorągwi ZHP rozkazem z 24 IV 1981 r. mianował ją harcmistrzynią.

Piśmiennictwo

1. https://ompio.pl/wiezniowie/prauss-eugenia/