Czesław Stefanowicz
Przed samą wojną mieszkał w Oraliszkach pod Wilnem.
Okres wojny
W 1944 roku, w wieku 20 lat wstąpił do 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej "Łupaszki’", przyjął pseudonim "Przyjazny".
Kiedy w 1944 roku rozwiązano brygadę pod Grodnem, żołnierze otrzymali prawo wyboru: kto chciał mógł wracać do domu, a reszta mogła przedostać się małymi grupkami przez linię frontu na zachód do Lasów Augustowskich. Większość żołnierzy wybrała drugą możliwość. Czesław Stefanowicz do nich dołączył. Wraz z kolegą przekroczył w nocy granicę, przedzierając się przez linię frontu. Zostali zatrzymani w miejscowości Skider przez sowiecką milicję porządkową. Tłumaczyli się, że wracają z robót w Niemczech, a mimo wszystko zostali aresztowani. Po kilku dniach wywieziono ich pociągiem towarowym do Rosji, do miejscowości Kostroma. Byli traktowani jak obywatele radzieccy, zamierzano wcielić ich do Armii Radzieckiej.
To, że zadeklarowali, że są Polakami uratowało ich przed pójściem na front, jako sowieccy żołnierze.
Wrócili do Polski na podstawie porozumienia Mikołajczyka z Sowietami. Trafili do polskiej jednostki niedaleko Białegostoku. Odbyli tam szkolenia wojskowe. W międzyczasie wojna się skończyła.
Okres po wojnie
Po wojnie przyjechał do Sopotu, w ślad za siostrą, która tu przyjechała w czerwcu 1945 roku.
Pracował w Urzędzie Ziemskim w Gdańsku, zrobił maturę, potem zaocznie skończył ekonomię.
Przez wiele lat pełnił funkcję wiceprezesa Sopockiego Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Rodzina
Jego żoną była Bożena, pochodziła ze Skórcza. Po wojnie przyjechała ze swoim ojcem Mieczysławem Wardzińskim do Sopotu.
Ich syn Janusz Paweł Stefanowicz jest kierownikiem sopockiego cmentarza katolickiego od sierpnia 2010 r. Wcześniej prowadził firmę szkoleniową – uczył technik sprzedaży, kontaktów z klientem, itp.
Zdjęcia
Grób Czesława Stefanowicza i jego żony na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie
lokalizacja AK - 1 - 9
Janusz Paweł Stefanowicz przy grobie ojca i matki
Piśmiennictwo
- http://sopocianie.muzeumsopotu.pl/relacja/czes%C5%82aw-stefanowicz-relacja
- http://sopocianie.muzeumsopotu.pl/relacja/janusz-stefanowicz
• Wróć do Przewodnika
• Turystyczny Przewodnik Edukacyjny "Armia Krajowa w Sopocie"
Kiedy w 1944 roku rozwiązano brygadę pod Grodnem, żołnierze otrzymali prawo wyboru: kto chciał mógł wracać do domu, a reszta mogła przedostać się małymi grupkami przez linię frontu na zachód do Lasów Augustowskich. Większość żołnierzy wybrała drugą możliwość. Czesław Stefanowicz do nich dołączył. Wraz z kolegą przekroczył w nocy granicę, przedzierając się przez linię frontu. Zostali zatrzymani w miejscowości Skider przez sowiecką milicję porządkową. Tłumaczyli się, że wracają z robót w Niemczech, a mimo wszystko zostali aresztowani. Po kilku dniach wywieziono ich pociągiem towarowym do Rosji, do miejscowości Kostroma. Byli traktowani jak obywatele radzieccy, zamierzano wcielić ich do Armii Radzieckiej.
To, że zadeklarowali, że są Polakami uratowało ich przed pójściem na front, jako sowieccy żołnierze.
Wrócili do Polski na podstawie porozumienia Mikołajczyka z Sowietami. Trafili do polskiej jednostki niedaleko Białegostoku. Odbyli tam szkolenia wojskowe. W międzyczasie wojna się skończyła.
Pracował w Urzędzie Ziemskim w Gdańsku, zrobił maturę, potem zaocznie skończył ekonomię.
Przez wiele lat pełnił funkcję wiceprezesa Sopockiego Koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Ich syn Janusz Paweł Stefanowicz jest kierownikiem sopockiego cmentarza katolickiego od sierpnia 2010 r. Wcześniej prowadził firmę szkoleniową – uczył technik sprzedaży, kontaktów z klientem, itp.
Grób Czesława Stefanowicza i jego żony na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie
lokalizacja AK - 1 - 9
Janusz Paweł Stefanowicz przy grobie ojca i matki
- http://sopocianie.muzeumsopotu.pl/relacja/czes%C5%82aw-stefanowicz-relacja
- http://sopocianie.muzeumsopotu.pl/relacja/janusz-stefanowicz