Uczył się w szkole senackiej we Wrzeszczu, a następnie w Gimnazjum im. J. Piłsudskiego Macierzy Szkolnej w Gdańsku. W 1937 roku wstąpił do gimnazjalnej morskiej drużyny harcerskiej. W 1939 roku rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni.

W latach 1939–1941 pływał s/s „Robur VIII” na Morzu Północnym oraz w konwojach do Kanady i Nowego Jorku. Podjął roczne studia nawigacyjne na Uniwersytecie w Southampton, następnie z własnej inicjatywy w maju 1942 roku został skierowany do Glasgow, do tajnej Szkoły Wywiadu Ofensywnego. Po szkoleniu na ochotnika zgłosił się na desant do kraju.
Został zaprzysiężony 22 kwietnia 1943 roku, przyjął pseudonim „Bombram”. Awans na podporucznika marynarki czasu wojny otrzymał ze starszeństwem od 1 czerwca 1943 roku. następnie został przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 17 na 18 września 1943 roku w ramach operacji „Neon 2”, którą dowodził kpt. Antoni Freger.
Razem z nim skoczyli:

• ppor. Otton Wiszniewski ps. Topola
• kpt. mar. Bogusław Żurawski ps. Mistral.

Zrzut odbierała podwarszawska placówka "Wieszak".
Po skoku Gołuński otrzymał przydział do Komendy Głównej Armii Krajowej: do samodzielnej ekspozytury „Lombard” w Referacie „Zachód” Wydziału Wywiadu Ofensywnego „Stragan” w Oddziale II Informacyjno-Wywiadowczego i działał na terenach Rzeszy. Został mianowany inspektorem sieci wywiadu morskiego.
Po wybuchu Powstania Warszawskiego wszedł w skład komendy podobwodu Śródmieście Południe jako oficer kontrwywiadu i bezpieczeństwa.
Po upadku powstania dostał się do niemieckiej niewoli w Lubece (numer jeniecki 101636), z której wyszedł 2 maja 1945 roku po wyzwoleniu Lubeki przez wojska angielskie.

10 maja 1944 roku został przerzucony do Anglii. Początkowo przydzielono go do Grupy Oficerów Administracji Kierownictwa Marynarki Wojennej, następnie, od 14 czerwca 1945 roku pracował jako młodszy oficer oddziałowy w Obozie Marynarki Wojennej ORP „Bałtyk”.
Wrócił do Polski w lipcu 1947 roku i podjął pracę, będąc kapitanem żeglugi wielkiej, na statkach Polskich Linii Oceanicznych. W 1950 roku usunięto go z pracy w PLO. Na otwartym zebraniu partyjnym został nazwany angielskim szpiegiem, który wkradł się w kadry marynarskie. Po kilkuletniej przerwie powrócił do pływania w 1956 roku. W 1980 roku przeszedł na emeryturę. Należał do sopockiego koła Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był też aktywnym członkiem Kręgu Harcerzy Wolnego Miasta Gdańska.
Jego pogrzeb odbył się z ceremoniałem wojskowym w towarzystwie kombatanckich sztandarów 27 kwietnia 2000 roku na cmentarzu w Sopocie.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 1946 albo 1948
• Krzyż Walecznych – 15 sierpnia 1946
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami – 2 października 1944
• Krzyż "Za Zasługi dla ZHP" – Rozeta z Mieczami.

Norbert Gołuński był synem Sylwestra, sekretarza Sądu Wolnego Miasta Gdańska, i Łucji z domu Ceynowy. W 1947 roku ożenił się w Niemczech z Łucją Zych (ur. w 1915 roku), z którą miał syna Michała (ur. w 1948 roku).

http://naszemiasto.pl/artykul/cichociemni-z-sopotu-norbert-golunski-z-lilijka-w,4492562,art,t,id,tm.html
Zlot Wojskowej Służby Kobiet w 1994 roku w Garczynie
od prawej: 1/ ppor. rez. Norbert Sylwester Gołuński” Bombram”; CC 2/ mjr Leon Torliński „Kret” - Honorowy Prezes Okręgu 3/ ppor. Józef Weltrowski - Środowisko Pomorskiego 4/ ppor. Teresa Urbanowa - Sekretarz Okręgu ŚZŻAK 5/ kpt. Kazimierz Śliwa - Prezes Okręgu ŚZŻAK; CC 6/ ppłk. Elżbieta Zawacka - Prezes Fundacji w Toruniu; CC 7/ ppor. Janina Walentynowicz 8/ ppor. Janina Kentzer 9/ ppłk Janina Czaja Waluda – Prezes ZIW Wejherowo 10/ ppor. Zofia Jokiel – Prezes Koła Sopot ŚZŻAK 11/ por . Maciej Krzyżanowski „Kuba” - Środowisko Pomorskie  
Po prawej stronie powyżej pierwszego rzędu Bogdan Borusewicz – Marszałek Senatu Jacek Karnowski – Wiceprezydent Sopotu


Grób Norberta Gołuńskiego na Cmentarzu Katolickim w Sopocie,
lokalizacja B4 - 1 - 18

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Norbert_Go%C5%82u%C5%84ski
2. https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/norbert-golunski,14621.html
3. http://elitadywersji.org/norbert-golunski-cichociemny/
4. http://naszemiasto.pl/artykul/cichociemni-z-sopotu-norbert-golunski-z-lilijka-w,4492562,art,t,id,tm.html