Witold Pogorzelski

Położenie grobu: Aleja Zasłużonych 122
Witold Pogorzelski (ur. 13 września 1895 w Warszawie, zm. 3 stycznia 1963[1] tamże) – prof. dr hab., matematyk, kierownik Katedry Matematyki WAT w latach 1951 - 1957.
Ukończył w 1912 roku gimnazjum im. Stanisława Staszica w Warszawie. Przez rok studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie w Nancy, gdzie uzyskał licencjat z nauk ścisłych. Następnie studiował rok mechanikę teoretyczną i fizykę na Sorbonie. Po powrocie do Polski kontynuował studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie w 1919 roku uzyskał stopień doktora filozofii. Na tym samym uniwersytecie obronił w 1921 roku pracę habilitacyjną i uzyskał tytuł docenta. W 1922 roku w wieku 27 lat został profesorem nadzwyczajnym Politechniki Warszawskiej.
Od 1916 roku pracował jako nauczyciel w gimnazjum dla dziewcząt w Warszawie. Od 1920 roku wykładał matematykę na Wolnej Wszechnicy, na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej skąd po roku przeniósł się na Katedrę Matematyki na Wydziale Mechanicznym oraz fizykę teoretyczną i matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był zatrudniony jako docent do 1933 roku.
W 1923 roku objął Katedrę Matematyki na Wydziale Mechanicznym PW, którą kierował przez 40 lat z przerwą w latach wojennych i wykładał matematykę na Wydziale Mechanicznym i Elektrycznym PW.
W 1938 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego oraz został członkiem Akademii Nauk Technicznych. W latach 1937–1939 pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej. W czasie okupacji niemieckiej uczył na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego.
Był współtwórcą Wydziału Mechanicznego Politechniki Łódzkiej i kierownikiem Katedry Matematyki Politechniki Łódzkiej w latach 1945–1947. W latach 1946–1948 prowadził wykłady z teorii potencjału, równań całkowych i geometrii różniczkowej na Uniwersytecie Warszawskim.
W 1951 roku zorganizował Katedrę Matematyki w utworzonej wówczas Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, której był kierownikiem i wykładowcą do 1957 roku.
Jego dorobek naukowy obejmuje 98 prac dotyczących równań całkowych, równań o pochodnych cząstkowych, funkcji analitycznych, fizyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa. Był promotorem prac doktorskich 19 matematyków, z których 7 się habilitowało, a 6 otrzymało tytuł naukowy profesora.
Działał w Polskim Towarzystwie Matematycznym. W ostatnim roku życia został prezesem Oddziału Warszawskiego PTM i członkiem Zarządu Głównego PTM.
W 1961 roku uhonorowany tytułem doctor honoris causa Politechniki Łódzkiej.

Odznaczenia (m.in.):

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1960)[9]e

Mapka z położeniem grobu

Źródła:

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Pogorzelski