Po ukończeniu 6 klas gimnazjum został wcielony do Armii Imperium Rosyjskiego i skierowany na wojenny kurs oficerski, następnie brał udział w walkach na froncie zachodnim.
Od 1917 r., służy w dowództwie Brygady Zapasowej I Korpusu Polskiego na Białorusi. Uczestniczył w walkach z oddziałami bolszewickimi. W lutym 1918 r., przedostał się do Taszkientu i wstąpił do Związku Wojskowego Polaków.
W maju 1919 r., przedostał się do Polski, Wstąpił w szeregi odradzającego się Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, dowodził plutonem, a następnie kompanią w 41 PP.
W 1923 r., zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu kpt. sł. st. piech. z starszeństwem od 1 czerwca 1919 r. Od 1924 r., adiutant 82 pp. w Brześciu n/Bugiem, następnie od roku 1925 dowódca kompanii. Na przełomie 1925/1926 roku oficer sztabu 30 DP i dowódca Placu w Kobryniu.
Z dniem 23 października 1926 r., przeniesiony na stanowisko adiutanta batalionu w 18 pp. w Skierniewicach. Następnie w 1927 dowódca kompanii, potem w latach 1928 - 1930 adiutant 18 pp, a od 1930 do 25 marca 1932 dowódca batalionu.
1 stycznia 1932 r., awansowany do stopnia majora sł. st. piech. Od 26 marca 1932 do kwietnia 1935 r., dowódca batalionu w 66 pp. w Chełmnie, skąd został przeniesiony do Państwowego Urzędu WF i PW przy Głównej Komendzie WF i PW w Warszawie na stanowisko inspektora wyszkolenia.
Na przełomie 1925/1926 r. był oficerem sztabu 30 DP i dowódcą Placu w Kobryniu. Następnie został przeniesiony do Państwowego Urzędu WFiPW przy Głównej Komendzie WFiPW w Warszawie na stanowisko inspektora wyszkolenia.
Z dniem 01.05.1937 r., został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP) z przydziałem na stanowisko dowódcy Baonu KOP „Budsław: stacjonującego w miasteczku Budsław (pow. Wilejka woj. wileńskie).
W styczniu 1939 r. został przeniesiony na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Nadwórna” stacjonującego w miasteczku Nadwórna (woj. stanisławowskie), który wchodził w skład pułku KOP „Karpaty”.
Latem 1939 r., w trakcie służby uległ wypadkowi motocyklowemu. Odniesione obrażenia, które odniósł w wypadku spowodowały początki wówczas nieuleczlnej gruźlicy.

Podczas Wojny Obronnej 1939 r. dowodził baonem KOP ”Nadwórna” Po zakończeniu działań wojennych w okresie sowieckiej okupacji 1939 - 1941 ukrywał się.
W lipcu 1941 r., po zajęciu tych terenów przez Niemców wyjechał do Lwowa. Od 01.09.1941 r., czynny w konspiracji ZWZ. 11 listopada 1942 roku awansowany do stopnia podpułkownika.
Powierzono mu organizację i komendę nad Inspektoratem Rejonowym ZWZ Lwów - miasto, którą pełnił do lipca 1943 r. Jednocześnie I zastępca komendanta okręgu ZWZ/AK Lwów, a przejściowo w okresie od grudnia 1942 do marca 1943 r., p.o. komendanta Okręgu AK Lwów, był także asesorem Wojskowego Sądu Specjalnego (WSS) przy KO AK Lwów.
Podczas akcji „Burza” przebywał we Lwowie, z powodu ciężkiej choroby nie brał udziału w walkach. Po wejściu wojsk sowieckich był poszukiwany przez NKWD. Po odnalezieniu jego kryjówki oficerowie NKWD zobaczyli, że jest ciężko chory powiedzieli mu: Słuchaj zawieziemy cię do Moskwy, tam są najlepsi lekarze i najlepsze szpitale wyleczymy Cię. Pod warunkiem, że powiesz nam z kim współpracowałeś. Jednak ppłk. Adolf Galinowski odrzucił propozycję NKWD, nie wydał kolegów. Zmarł w nocy w sierpniu 1944 r..
Dzięki sprytowi kolegów z AK, udało się wynieść jego ciało z mieszkania, które było pod stałą obserwacją NKWD i pochować swojego dowódcę na Cmentarzu Łyczakowskim za Górką Powstańców Styczniowych. Został pochowany jako Jan Bogdanowicz w bezimiennym grobie.
Wykopano dół w kwaterze powstańców z 1863 r, do którego włożono ciało. Na to została nałożona wielka żelazna płyta.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
• Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
• Srebrny Krzyż Zasługi

Dzięki inicjatywie Zarządu ŚZŻAK Obszaru Lwowskiego AK z siedzibą w Krakowie, jego grób odnaleziono w 1996 r. po długich poszukiwaniach za pomocą długiej igły, którą wykryto metalową płytę. Następnie zebrano pieniądze i dokonano odnowienia grobu. Dzięki temu Adolf Galinowski spoczywa pod swym rodowym nazwiskiem.

https://www.facebook.com/renowacjalyczakowski/photos/pcb.113389180024700/113387303358221/?type=3&theater
Cmentarz Łyczakowski, grób przed remontem

1. https://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/65573
2. http://www.dws-xip.pl/PW/bio/g5.html
3. https://www.facebook.com/permalink.php?id=113135620050056&story_fbid=113389180024700