Grób Sarkisow Aleksander

Kwatera V
Aleksander Sarkisow ps. "Szaruga", "Andrzej", "Czarnota", "Podkomornik" (ur. 17 października 1909 w Warszawie, zm. 14 sierpnia 1994, tamże) - pułkownik Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej, z zawodu inżynier i nauczyciel akademicki.
W młodości wstąpił do harcerstwa. W 1931 skończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie, a następnie ukończył także studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej, po czym został zatrudniony na tej uczelni jako wykładowca.
We wrześniu 1939 brał udział w wojnie obronnej.
Jesienią tego roku związał się z konspiracją. Pracował początkowo jako nauczyciel na organizowanych kompletach tajnego nauczania. Uczestniczył w strukturach Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Na początku 1942 został mianowany został zastępcą komendanta obwodu Lublin ds. powiatu. Od maja 1942 do połowy 1943 był komendantem rejonu I AK. A latem 1943 mianowano go oficerem inspektoratu lubelskiego ds. zrzutów. Szaruga dowodził m.in. akcją odbierania zrzutów pod Bełżycami – w nocy z 12 na 13 kwietnia 1944 r., podczas której przejęto nie tylko zasobniki z bronią, ale też czterech skoczków. Oddział Szarugi uczestniczył też w akcji „Most I”. Celem akcji było zabezpieczenie lądowania samolotu Dakota, lecącego z Brindisi. 2 lutego 1944 r. pod Marysinem, oddział starł się z obławą niemiecką. W wyniku stoczonej bitwy oddział został rozbity, zginęło 22 żołnierzy AK.
W 1944 wstąpił w stopniu podpułkownika do Ludowego Wojska Polskiego. Został dowódcą ośrodka formowania 32 pułku piechoty LWP w Międzyrzecu Podlaskim.
Był odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Partyzanckim.
W październiku 1944 został aresztowany w ramach represji wobec AK-owców, ale udało mu się uciec z więzienia. W grudniu 1945 aresztowano go ponownie, po czym został oskarżony o wrogie i dywersyjne działania w wojsku. W 1947 zwolniono go z więzienia. Podjął wówczas pracę w zawodzie inżyniera budowlanego w warszawskiej spółdzielczości.
Do końca życia działał czynnie w środowiskach seniorów harcerskich.
W 1993 został mianowany do stopnia pułkownika (w stanie spoczynku).
Na początku lat 90. związał się z partią Przymierze Samoobrona. Był członkiem założonego przez Andrzeja Leppera Komitetu Samoobrony Narodu.

Zdjęcia

Zdjęcia z wyjątkiem ostatniego pochodzą z książki: Jerzy R. Krzyżanowski U Szarugi Partyzancka opowieść, Lublin, Norbertinum, 2004.


Szaruga w środku – styczeń 1944 r.


Spotkanie świąteczne – pierwsza niedziela po Wielkanocy 1970 r. Szaruga w środku


Szaruga (w środku) ze swoimi żołnierzami – cmentarz na Majdanku 1981 r.


Pogrzeb Szarugi

Piśmiennictwo

1. https://www.pamietam.pl/run.php?&fun=4&fun2=28&s=251
2. https://kozirynek.online/blog/2022/02/14/w-80-rocznice-powstania-armii-krajowej-14-luty-1942-14-luty-2022-r/
3. https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Sarkisow
4. http://spsnopkow.jastkow.pl/strona-4144-aleksander_sarkisow_szaruga.html
5. https://kozirynek.online/blog/2022/02/14/w-80-rocznice-powstania-armii-krajowej-14-luty-1942-14-luty-2022-r/