Synagoga pod Białym Bocianem

ul. Włodkowica 7
Synagogę wybudowano na działce przy ul. Antoniego, na której wcześniej stała gospoda „Pod Białym Bocianem”, po niej świątynia „odziedziczyła” nazwę.
Autorem projektu neoklasycystycznej świątyni jest Carl Ferdinand Langhans, wnętrze ozdobił żydowski malarz Raphael Biow.
Pierwsze nabożeństwo odbyło się 10 kwietnia 1829 r.
Od 1847 r. była ogólnodostępną synagogą liberalnej frakcji gminy żydowskiej, ale w 1872 r., przejęli ją Żydzi konserwatywni. Religijne wymogi rozdzielenia płci podczas nabożeństw wymusiły dobudowanie klatek schodowych prowadzących na galerie dla kobiet.
Podczas Nocy Kryształowej 9 listopada 1938 r., ze względu na bliskie sąsiedztwo innych budynków, synagogi nie podpalono. Hitlerowcy wykorzystywali ją jako warsztat samochodowy oraz magazyny zrabowanego mienia żydowskiego.
Po II wojnie żydowska społeczność odzyskała świątynię, ale w 1966 r. władze zamknęły synagogę, wskazując na zły stan techniczny obiektu. Dwa lata później ostatecznie zawieszono nabożeństwa „Pod Białym Bocianem”. Budynek przechodził pod władnie kolejnych instytucji, zarazem ulegał ciągłej dewastacji. Społeczność żydowska odzyskała go ponownie dopiero w 1996 r.
W maju 1996 r. rozpoczęto remont synagogi, który trwał do 2010 r. Olbrzymi wkład organizacyjny w ten proces miała Fundacja Bente Kahan. Dzisiaj w synagodze odbywają się uroczystości religijne, koncerty, przedstawienia i spotkania.

Zdjęcia


Piśmiennictwo

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Synagoga_Pod_Bia%C5%82ym_Bocianem_we_Wroc%C5%82awiu
2. https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?mid=1M3zJoRB1j4gAm4e4HKi4vjgSY5E&ll=51.10835029487451%2C17.02566269875234&z=19