Dyduch Alfred

Alfred Dyduch (ur. 31 października 1925, zm. 18 września 1939).
Był uczniem szkoły nr 4 i członkiem 129 Pomorskiej Drużyny Harcerskiej "Wiewiórek".
Tuż przed wybuchem wojny, Dyduch, wraz z bratem i ze swoim zastępowym, Romanem Sadeckim, zgłosił się do służby pomocniczej w Lądowej Obronie Wybrzeża.
Jako łącznik nosił rozkazy do baterii Canet i przedzierał się do oddziałów, z którymi dowództwo Lądowej Obrony Wybrzeża straciło łączność. W jednej z tych akcji, pod Kosakowem, został lekko ranny.
13 września zgłosił się na ochotnika do kompanii wypadowej, której zadaniem było przeprowadzanie przeciwuderzeń na Niemców wdzierających się w rejon Obłuża. 16 września brał udział w nocnym wypadzie na elektrownię. Dzień później przedarł się do Gdyni, gdzie namówił swoich kolegów do przejścia na Kępę. 18 września kompania wypadowa przeprowadziła natarcie na Niemców napierających coraz silniej na Nowe Obłuże. Idący w awangardzie 13 latek postanowił zniszczyć tarasujące drogę polskim żołnierzom gniazdo CKM. Niestety seria z karabinu prawie oderwała mu nogę. Jarmoc, polski żołnierz, przyniósł broczącego krwią Dyducha do domu Kulaszewskiego. Kulaszewski zaopiekował się nim, udostępniając mu posłanie. Chłopiec, pomimo poważnych obrażeń był spokojny i do ostatniej chwili trzymał mocno swój karabin. Wkrótce zmarł. 19 września Dyduch spoczął w tymczasowej mogile koło domu Kulaszewskiego.
Osiem dni później rodzina w tajemnicy przeniosła zwłoki na niedaleki cmentarz. W kwaterze 43 żołnierzy poległych we wrześniu na Obłużu umieszczona jest tablica z jego nazwiskiem (zasłania ją jałowiec).


Tablica pamiątkowa w miejscu śmierci Alfreda Dyducha
Piśmiennictwo

1. https://historia.trojmiasto.pl/Zanim-dzieci-zginely-w-Powstaniu-Maly-bohater-z-Gdyni-n50770.html
2. https://pl.wikipedia.org/wiki/Alfred_Dyduch