Łuszczewski Wacław i Łuszczewska Jadwiga

Położenie grobu: 64 – 1 - 12
Neoklasycystyczny pomnik z II połowy XIX wieku wyszedł spod dłuta Daniela Zalewskiego. Na cokole z piaskowca szydłowieckiego eksponowana jest naturalnej wielkości siedząca postać anioła zmartwychwstania wspartego na urnie.
Wacław Józef Łuszczewski Korczak (1806 - 1867) - radca stanu i dyrektor Wydziału Przemysłu i Kunsztów w Komisji Spraw Wewnętrznych Królestwa Polskiego. Po wybuchu powstania styczniowego Wacław Łuszczewski złożył godność szambelana carskiego, za co został aresztowany i w 1863 zesłany w głąb Rosji. Córka Deotyma zdecydowała się towarzyszyć swemu ojcu. W roku 1865 Wacław wraz z córką wrócił do Warszawy.
Jadwiga Łuszczewska, ps. literacki Deotyma (ur. 1 sierpnia 1834 w Warszawie, zm. 23 września 1908 tamże) – poetka i powieściopisarka romantyzmu, improwizatorka. Miała pseudonim „Deotyma”, który wybrała jej matka, gdy Jadwiga miała kilkanaście lat. SW latach 1856–1860 zwiedziła Wielkopolskę, Malbork, Gdańsk, okolice Sandomierza. Poznała Góry Świętokrzyskie, Pieniny i Tatry. Duży cykl reportaży z Tatr i Pienin opublikowała pt. Wrażenia z Karpat w "Gazecie Warszawskiej". Potem zwiedziła Austrię, Belgię, Francję i Włochy. Od 1870 prowadziła własny salon literacki. Był to początek znanych w Warszawie „czwartków literackich” u Deotymy.

Źródła

1. https://www.gdanskstrefa.com/wieszczka-z-dolnego-wrzeszcza/
2. https://pl.wikipedia.org/wiki/Jadwiga_%C5%81uszczewska
3. https://um.warszawa.pl/waw/zabytki/-/nagrobki-na-powazkach-remontowane-dzieki-dotacjom