Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Powazki Stare
Powazki Stare
Położenie grobu: Kwatera pod murem V – 53 (grób symboliczny)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer (ur. 12 lutego 1865 w Ludźmierzu, zm. 18 stycznia 1940 w Warszawie[1]) – polski poeta, nowelista, powieściopisarz, przedstawiciel Młodej Polski.
Był autorem: opowiadań i nowel m.in. cyklu opowieści Na skalnym Podhalu, powieści m.in. Anioł śmierci i Panna Mery oraz dramatów m.in. Sfinks i Zawisza Czarny.
Jego wiersze były wielokrotnie opracowywane muzycznie, m.in. przez Mieczysława Karłowicza, Władysława Żeleńskiego i Karola Szymanowskiego.
W latach 1881–1891 odbył wiele wycieczek w Tatry. W 1892 roku wziął udział w pierwszym wejściu na Staroleśny Szczyt oraz Baniastą Turnię. Ponadto dokonał wraz z Tadeuszem Boyem-Żeleńskim i przewodnikami pierwszego odnotowanego wejścia na Furkot około 1889-1893 roku.

Źródło