Janczar Tadeusz

Położenie grobu: 168 – 1 - 21, 22
Tadeusz Janczar, właśc. Tadeusz Musiał (ur. 25 kwietnia 1926 w Warszawie, zm. 31 października 1997 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy.
W czasie II wojny światowej należał do konspiracyjnego harcerstwa. Został członkiem Grup Szturmowych Szarych Szeregów Hufca Romb, Osa (ps. „Wiąz”). Po pewnym czasie zasilił szeregi AK jako żołnierz 2 kompanii III Rejonu „Dęby” Rembertów. W sierpniu 1944 r. miał wziąć udział w powstaniu warszawskim, nie udało mu się jednak przedostać przez Wisłę. Wtedy podjął decyzję, aby wstąpić do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, z którą przebył szlak bojowy do Berlina, był aktorem frontowym.
W 1948 uzyskał dyplom aktorski w PWST w Łodzi i jednocześnie pracował w Teatrze Domu Wojska Polskiego. Potem grał na deskach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie.
Jeden z czołowych aktorów tzw. polskiej szkoły filmowej. Jedną z ostatnich ról była kreacja lekarza Sergiusza Kazanowicza – byłego więźnia obozu koncentracyjnego w serialu telewizyjnym Dom.
Wybrana filmografia:

• 1956 – Kanał jako podchorąży Jacek „Korab”, dowódca plutonu
• 1957 – Eroica jako Andrzej, kurier tatrzański
• 1960 – Zezowate szczęście jako podchorąży Sawicki
• 1971 – Złote Koło jako kapitan Budny (syna kapitana zagrał Krzysztof Janczar, syn aktora)
• 1972 – Chłopi (serial telewizyjny) serial TV jako Mateusz
• 1973 – Hubal jako kapitan Maciej Kalenkiewicz ps. „Kotwicz”
• 1973 – Chłopi jako Mateusz
• 1974 – Opowieść w czerwieni jako kapitan Paszkowski
• 1980 – Zamach stanu jako Wojciech Korfanty, świadek obrona w procesie brzeskim
• 1980 – Polonia Restituta jako Wojciech Korfanty
• 1982 – Polonia Restituta serial TV jako Wojciech Korfanty
• 1985 – Zamach stanu serial TV jako Wojciech Korfanty, świadek obrony w procesie brzeskim

Źródło 1 Źródło 2