Bronisław Stelmachowski

Bronisław Antoni Stelmachowski (ur. 17 maja 1883 we Wrześni, zm. 1940 ?) – polski prawnik – cywilista.
Absolwent Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, studiował prawo w Berlinie, Monachium, Wrocławiu i Getyndze, działacz Towarzystwa Tomasza Zana. W czasie powstania wielkopolskiego sędzia w sądzie doraźnym.
Od 1924 profesor tytularny Uniwersytetu Poznańskiego. Sędzia Sądu Najwyższego w latach 1920-1924 i 1928-1938, sędzia w polsko-niemieckim Trybunale Rozjemczym dla Górnego Śląska w latach 1928-1938. Od 1938 prezes sądu apelacyjnego dla okręgów Poznania i Torunia. Członek Trybunału Kompetencyjnego. Od 1929 członek Komisji Kodyfikacyjnej RP. Filister honorowy Korporacji Masovii. Autor publikacji naukowych dotyczących procedury cywilnej, prawa upadłościowego i postępowania układowego.
Po 17 września 1939 aresztowany przez Sowietów i przetrzymywany w Brześciu wraz z grupą oficerów WP i funkcjonariuszy państwowych, 29 marca 1940 wywieziony w nieznanym kierunku. Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, prawdopodobnie został zamordowany.
Ojciec Andrzeja Stelmachowskiego - marszałka Senatu I kadencji w latach 1989–1991.

Źródło