Tadeusz Zawodziński

Położenie grobu: 64 – 3 – 23
Tadeusz Zawodziński (ur. 26 czerwca 1896 w Samarkandzie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – lekarz ginekolog położnik, docent doktor habilitowany, podporucznik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Uczestniczył w obronie Lwowa w czasie wojny polsko-ukraińskiej (1918–1919) służąc w składach polskich pociągów pancernych „Piłsudczyk” „Generał Sosnkowski”. Następnie uczestniczył w III powstaniu śląskim w 1921.
Ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego w 1925 uzyskując tytuł doktora. Został zatrudniony w Klinice Ginekologczno-Położniczej i Chorób Kobiecych Uniwersytetu Warszawskiego (I Klinika Położnictwa i Ginekologii w Warszawie), kolejno jako asystent, adiunkt, docent. Działał w Towarzystwo Ginekologicznym, od 1934 pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Ginekologia”. W 1936 uzyskał habilitację w zakresie położnictwa i ginekologii. Publikował w zakresie swojej specjalizacji lekarskiej.
Po wybuchu II wojny światowej 1939 podczas kampanii wrześniowej był przydzielony i służył w Szpitalu Okręgowy Nr I przy Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. Po aresztowaniu przez sowietów był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców.

Źródło