Braun Jerzy Bronisław

Położenie grobu: grobu: 170 - 3 -2
Jerzy Bronisław Braun, ps. „Bronisław Rogowski” (ur. 1 września 1901 w Dąbrowie Tarnowskiej, zm. 17 października 1975 w Rzymie) – pisarz polski, działacz polityczny, poeta, dramaturg, krytyk literacki, publicysta, scenarzysta, filozof, ideolog narodowo-mesjanistyczny i harcerz. Wydawca pism „Gazeta Literacka” (1926–1934) i „Zet” (1932–1939). Założyciel Towarzystwa Hoëné-Wrońskiego (1934), Komitetu Prasy Młodych (1936) i konspiracyjnej organizacji Unia (1940), działacz Stronnictwa Pracy, przewodniczący Rady Jedności Narodowej od marca 1945, ostatni Delegat Rządu na Kraj w czerwcu 1945.
W okresie gimnazjalnym był członkiem III Drużyny Harcerskiej im. Michała Wołodyjowskiego, napisał wówczas bardzo popularną harcerską pieśń „Płonie ognisko i szumią knieje”.
Walczył jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej.
Wziął udział w powstaniu warszawskim. Został mianowany przez kierownika Departamentu Informacji i Prasy Stanisława Kauzika szefem Inspektoratu Propagandy AK na obszarze Śródmieścia.
Aresztowany w Zakopanem 11 grudnia 1948 na podstawie listu gończego po zamknięciu przez władze stalinowskie redakcji „Tygodnika Warszawskiego”, do 1951 przesłuchiwany i do 1956 więziony za działalność polityczną. Poddany licznym szykanom i torturom, stracił oko i wszystkie zęby. Skazany na dożywocie (prokurator żądał kary śmierci), zwolniony w ramach amnestii.
Przez ostatnie dziesięć lat życia mieszkał we Włoszech.
Autor wielu tomików wierszy, powieści, dramatów, scenariuszy filmowych.
11 listopada 2006 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=V4eZ8bN5jxo
Płonie ognisko i szumią knieje