Kamiński Aleksander

Położenie grobu: A 20–1–13
Aleksander Kamiński(ur. 28 stycznia 1903 w Warszawie, zm. 15 marca 1978 - pedagog, wychowawca, współtwórca metodyki zuchowej, instruktor harcerski, harcmistrz, przewodniczący Prezydium Rady Naczelnej ZHP. Po kapitulacji stolicy kierował domem dziecka dla dzieci osieroconych podczas oblężenia Warszawy. W konspiracji od października 1939, członek Głównej Kwatery Szarych Szeregów oraz Służby Zwycięstwa Polski. Inicjator, organizator i następnie redaktor naczelny „Biuletynu Informacyjnego” - najważniejszego pisma konspiracyjnego w okupowanej Polsce. Od 1941 do wybuchu powstania warszawskiego był referentem kontrwywiadu Oddziału II Komendy Głównej ZWZ-AK. Udzielał pomocy członkom organizacji harcerzy żydowskich i żydowskiego ruchu oporu. Autor jednej z najbardziej znanych książek okupowanej Warszawy – „Kamieni na szaniec” – która ukazała się po raz pierwszy w lipcu 1943 roku. Po wojnie pracował na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie od 1962 roku, do 1974 roku kierował Katedrą Pedagogiki Społecznej. 22 lutego 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: