Ścibor-Rylski Zbigniew Dionizy
Położenie grobu: 178 A – 2 – 26,27,28,29
Zbigniew Dionizy Ścibor-Rylski herbu Ostoja, ps. „Motyl”, „Stanisław” (ur. 10 marca 1917 w Browkach, zm. 3 sierpnia 2018 w Warszawie) – polski lotnik, oficer Armii Krajowej, generał brygady WP.
W 1939 ukończył podchorążówkę Szkołę Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie w stopniu sierżanta podchorążego ze specjalnością mechanika silników i przyrządów lotniczych.
Podczas kampanii wrześniowej wziął udział w starciach z Niemcami pod Łęczną. Podjął wówczas próbę przedarcia się do Rumunii, ale we wsi Krzywda dostał się do niewoli niemieckiej. 1 lipca 1940 r. wraz z grupką osadzonych udało mu się uciec z niewoli.
We wrześniu 1940 został wkrótce zaprzysiężony w Związku Walki Zbrojnej, z racji swojej wiedzy i umiejętności zdobytych w szkole lotniczej szybko dostał się do grupy lotników, którzy typowali punkty przyszłych zrzutów.
5 lutego 1944 został dowódcą kompanii w batalionie „Sokół”, brał udział w ciężkich walkach z siłami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz wojskami niemieckimi.
Podczas Powstania Warszawskiego był dowódcą kompanii „Motyl” w Batalionie „Czata 49”.
Po wojnie nie ujawnił przez wiele lat swojej prawdziwej tożsamości, a także faktu uczestnictwa w konspiracji i Powstaniu Warszawskim. Dzięki temu nie był represjonowany przez władze stalinowskie.
Pracował zawodowo w różnych firmach, Na emeryturę przeszedł w 1977.
Utrzymywał bliskie stosunki ze Stowarzyszeniem Pax.
W 1990 roku został wybrany na prezesa Związku Powstańców Warszawskich i z trzyletnią przerwą, kiedy w latach 1994–1997 zastąpił go płk Kazimierz Leski. Funkcję prezesa pełnił do śmierci w 2018.
Należał także do grupy inicjatywnej utworzenia Muzeum Powstania Warszawskiego, był również w składzie Rady Honorowej Budowy Muzeum. Oprócz tego był członkiem Związku Kleeberczyków Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” oraz Związku 27 Wołyńskiej Dywizji AK.
Został odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.
W latach 2004–2014 był członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, gdzie pełnił funkcję Sekretarza Kapituły.
Źródło