Chrzanowski Wiesław

Położenie grobu: 229-3-23,24
Wiesław Marian Chrzanowski (ur. 20 grudnia 1923 w Warszawie, zm. 29 kwietnia 2012 tamże) – polski adwokat i polityk, profesor nauk prawnych, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski, założyciel i pierwszy prezes Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, poseł i marszałek Sejmu I kadencji, senator IV kadencji, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. Kawaler Orderu Orła Białego.
Podczas wojny walczył w szeregach Narodowej Organizacji Wojskowej, która weszła w skład Armii Krajowej. Jako żołnierz AK uczestniczył w powstaniu warszawskim. W stopniu podchorążego walczył w batalionie NOW-AK „Gustaw” a następnie był żołnierzem batalionu „Harnaś”. We wrześniu został ranny podczas ataku na szpital.
W latach 1948–1954 był więziony z powodów politycznych, 8 stycznia 1950 został skazany na karę 8 lat pozbawienia wolności. Od 1965 blisko współpracował z prymasem Stefanem Wyszyńskim.
W latach 1956–1972 podejmował próby uzyskania uprawnień adwokata. Mimo kilku uchwał rady adwokackiej dopuszczających go do zawodu, minister sprawiedliwości odrzucał jego wnioski. Wiesław Chrzanowski został radcą prawnym specjalizującym się w prawie spółdzielczym. Pełnił funkcję kierownika zespołu radców prawnych Centralnego Związku Spółdzielczości Budownictwa Mieszkaniowego, a od 1972 był pracownikiem naukowym Spółdzielczego Instytutu Badawczego.
W 1980 został doradcą Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”,
W 1989 był jednym z założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, do 1994 pełnił funkcję prezesa zarządu głównego tej partii.

Źródło