Budrewicz Olgierd

Położenie grobu: 167 – 1 – 21
Olgierd Budrewicz (ur. 10 lutego 1923 w Warszawie, zm. 20 listopada 2011) – polski dziennikarz, reportażysta, pisarz, varsavianista, podróżnik.
Maturę zdał w 1942 roku na tajnych kompletach. Studiował następnie na tajnym Uniwersytecie Warszawskim (wydział prawa) i w konspiracyjnej Wyższej Szkole Dziennikarskiej.
Żołnierz Armii Krajowej (ps. Konrad), uczestnik Powstania Warszawskiego (Zgrupowanie Żmija, Obwód Żywiciel), w stopniu kaprala podchorążego. Współredagował powstańcze pismo Dziennik Radiowy 22. Obwodu AK.
Po upadku powstania przebywał w Krakowie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim (dyplom w 1946 roku).
Był reporterem Tygodnika Warszawskiego (1945–1947) i Wieczoru Warszawy (1946–1947), a następnie dziennikarzem Słowa Powszechnego, Agencji Prasowo-Informacyjnej API i Przekroju.
Współpracował z pismami Stolica, Przegląd Kulturalny, Perspektywy, Wprost, Poznaj Świat” i Podróże. I Przewodniczący Towarzystwa Przyjaciół Łazienek Królewskich w Warszawie (od 1988 r.), Prezydent Warszawskiego Klubu Rotariańskiego (jeden z klubów Rotary International; 1992–1993).
Podróżował po całym świecie. Zebrane informacje opublikował w 103 książkach pierwszą był Sensacje na co dzień - 1956, a ostatnią Olgierda Budrewicza Słownik Warszawski – 2011 (wespół z Markiem Holzmanem napisał kolejnych 8). Informacje te były także podstawą wielu programów telewizyjnych, scenariuszy i komentarzy do dokumentów filmowych.
Jego twórczość była tłumaczona m.in. na język angielski, rosyjski, niemiecki.
22 czerwca 2011 na uroczystości w siedzibie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego został odznaczony przez ministra Bogdana Zdrojewskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Źródło