Lepecki Mieczysław

Powazki Stare
Powazki Stare
Położenie grobu: 35 – 1 – 4

Mieczysław Bohdan Lepecki (ur. 16 listopada 1897 w Kluczkowicach, zm. 26 stycznia 1969 w Warszawie) – podróżnik, pisarz, publicysta, major piechoty Wojska Polskiego.
Wiosną 1916 roku wstąpił do Legionów Polskich. Pełnił służbę w 2 pułku piechoty Legionów. Od listopada 1925 roku do końca lipca 1926 roku uczestniczył w ekspedycji naukowo-badawczej w Paragwaju.
Po powrocie do kraju został przeniesiony do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych na stanowisko referenta. Następnie uczestniczył przez 10 miesięcy w ekspedycji badawczej w Peru, po czym odbył podróż naukowo-turystyczną do krajów położonych w centrum Ameryki Południowej.
W latach 1931–1935 pełnił służbę w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych, gdzie był adiutantem marszałka Józefa Piłsudskiego.
Od czerwca do listopada 1935 roku przebywał, jako oficjalny przedstawiciel Ministerstwa Spraw Zagranicznych, w Ameryce Południowej, badając możliwości osadnictwa.
1 stycznia 1936 roku został mianowany dyrektorem Biura Prezydialnego, w maju 1936 roku powierzono mu organizację Biura Zadań Specjalnych Prezesa Rady Ministrów z powołaniem na stanowisko jego dyrektora.
W lipcu i sierpniu 1936 odbył podróż po Syberii śladami zesłania Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz miejsc martyrologii powstańców i rewolucjonistów polskich.
W 1937 roku kierował rządową misją na Madagaskar – tzw. Komisją Studiów, której zadaniem było rozpoznanie możliwości pozyskania wyspy jako polskiej kolonii lub terenu osadnictwa żydowskiego.
Po wybuchu II wojny światowej 5 września 1939 został dyrektorem biura powołanego wówczas ministra propagandy Michała Grażyńskiego. 17 września 1939 roku w Kutach przekroczył granicę z Rumunią.
Jego twórczość obejmuje czterdzieści pozycji, m.in. Pamiętnik adiutanta Marszałka Piłsudskiego i Sowiecki Kaukaz. Podróż do Gruzji, Armenji i Azerbejdżanu.
Odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (1921) oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Wszystkie jego utwory w 1951 roku decyzją Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, zostały natychmiast wycofane z bibliotek.

Źródło