Majewski Adam

Położenie grobu: 36-1-28,29
Adam Majewski (ur. 24 maja 1907 w Lublinie, zm. 24 maja 1979 w Toruniu) – polski lekarz-chirurg, a także pisarz. Był absolwentem Gimnazjum i Liceum Stefana Batorego w Lublinie, które ukończył w 1926 roku. Początkowo student Wyższej Szkoły Handlowej (Szkoły Głównej Handlowej) w Warszawie w l. 1927-30, a następnie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Dyplom lekarza uzyskał w 1936 roku, a tytuł doktora medycyny 2 lata później. Do momentu wybuchu wojny pracował w klinice chirurgicznej we Lwowie, a następnie w Warszawie. Ogłosił 6 prac naukowych z zakresu chirurgii i torakochirurgii.
Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej Maltania w Warszawie.
W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie internowany na Węgrzech, skąd zbiegł w lutym 1940 roku i przedostał się do polskich sił zbrojnych we Francji i potem w Wielkiej Brytanii. Brał udział w działaniach Polskich Sił Zbrojnych we Francji, na Środkowym i Bliskim Wschodzie oraz we Włoszech, był lekarzem 3 Batalionu Strzelców Karpackich. W bitwie o Monte Cassino działał na wzgórzu 593, w słynnym „domku doktora”. Tak to opisał:
Pracowałem na klęczkach. (…) Byłem cały utytłany we krwi. Wśród potępieńczego jęku ludzi cierpiących lub konających wykonywałem mechaniczne ruchy odsłaniania, oglądania i bandażowania ran. Zabrakło jodyny. Wstrzykiwaliśmy morfinę, surowicę, owijaliśmy rany, kładliśmy ludzi na nosze i wysyłaliśmy dalej. (…)
Gdy nogi mi drętwiały od klęczenia, wtedy siadałem i pracowałem siedząc. Stać nie mogłem, bo bunkier był niski, i zresztą ranni leżeli na ziemi. Na oko sadząc, do drugiej w nocy przeszło przez nasze ręce ponad stu rannych, a może i więcej.
Podczas bitwy został ciężko kontuzjowany i jako niezdolny do służby liniowej przeniesiony następnie na stanowisko komendanta czołówki chirurgicznej nr 350.
Po powrocie do kraju w 1947 roku pracował jako lekarz w Toruniu i Lublinie. Był także by kierownikiem Oddziału Torakochirurgicznego w Klinice Chirurgii AM w Szczecinie oraz ordynatorem oddziału torakochirurgicznego w Bystrej.
Autor prac naukowych z dziedziny chirurgii i torakochirurgii oraz wielu książek ze wspomnień wojennych.
Od 1972 członek ZAiKS, od 1976 członek Związku Literatów Polskich.
Autor czterech książek, pierwszą był Wojna, Ludzie i Medycyna, która ukazała się w 1960 roku.
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych.

Źródło