Godlewski Zbigniew

Położenie grobu: 46 – 4 – 14, 15
Zbigniew Godlewski (ur. 10 marca 1909 r. w Warszawie, zm. 31 stycznia 1993 r.). Lekarz, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r., jeniec obozu w Starobielski, walczył pod Monte Cassino.
Przeszkolenie wojskowe odbył w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w 4 baterii szkolnej, ukończył ją w 1930 r. w stopniu kaprala podchorążego . Awansował na ppor. rez. art w 1933 r.
Dyplom lekarza uzyskał w 1939 roku.
W Kampanii Wrześniowej był lekarzem 3 dywizjonu w 32 Pułku Artylerii Lekkiej.
Od 3 października jeniec obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 r. przetransportowany do obozu w Pawliszczewie Borze, następnie w Griazowcu, gdzie znaleźli się także jeńcy z Kozielska i Ostaszkowa. Zwolniony w sierpniu 1941 r., po układzie Sikorski—Stalin, wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSSR.
Służył jako lekarz 16 Lwowskiego Batalion Strzelców 5 Kresowej Dywizji Piechoty, sformowanej w marcu 1943 roku na bazie utworzonych w ZSRR 5 Wileńskiej DP i 6 Lwowskiej DP.
Brał udział w bitwie pod Monte Cassino. Tak Melchior Wańkowicz: opisywał jego udział Posuwał się z punktem opatrunkowym tuż za nacierającymi kompaniami. Wielu żołnierzy zawdzięcza mu życie dzięki jego natychmiastowej pomocy. M.in. ciężko rannemu por. Grzeni z kompanii 1. kpt. Machnicy w krzakach, pod gradem pocisków, dokonuje zabiegu podwiązania tętnicy.
Wojnę zakończył w stopniu kapitana.
Do Polski wrócił wraz z żoną w 1946 roku.
Był ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Kolejowego na Brzeskiej w Warszawie przy ulicy Brzeskiej 12.
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych (dwukrotnie).

Źródło