Chrzanowski Wiesław

Położenie grobu: 229 - 3 -23/24
Wiesław Chrzanowski (ur. 15 grudnia 1880 w Gruszczynie, zm. 5 grudnia 1940 w Warszawie) – polski inżynier i konstruktor silników cieplnych, profesor politechnik we Lwowie i Warszawie, działacz państwowy, rektor PW.
Edukację gimnazjalną ukończył w Rogoźnie w 1900 r. Następnie w latach 1901- 1905 studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki w Charlottenburgu na Kónigliche Technische Hochschule, gdzie 15 marca w 1905 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika.
Od października 1906 r. do marca 1908 r., podjął pracę jako samodzielny konstruktor w biurze technicznym w Mulheim (Zagłębie Ruhry), a następnie do lutego 1912 r. był głównym inżynierem w Dulmen w Westfalii. Opracował tam wiele nowoczesnych konstrukcji silników parowych.
W marcu 1912 r. jako profesor zwyczajny objął stanowisko kierownika Katedry Budowy Maszyn Cieplikowych w Szkole Politechnicznej we Lwowie (1912-1918). W okresie od 1916 do 1918 r. był dziekanem Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. 3 kwietnia 1919 roku został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej. W latach 1919–1939 był kierownikiem Katedry Maszyn i Turbin Parowych. Uczestniczył w organizacji Wydziału Budowy Maszyn i Elektrotechniki, a potem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej.
Został powołany na stanowiska ministra przemysłu i handlu w rządzie Władysława Grabskiego 26 czerwca 1920 r. Jednym z jego osiągnięć było doprowadzenie do rozpoczęcia budowy w Ostrowie Wielkopolskim Fabryki Wagonów L. Zieleniewski.
Po opuszczeniu rządu 26 listopada 1920 r. zaprzestał angażowania się w politykę i skoncentrował się na pracy naukowej i dydaktycznej. W latach 1932-1933 był rektorem Politechniki Warszawskiej.
Chrzanowski należał do krytyków obozu sanacyjnego. W 1938 r., w okresie próby zbliżenia między środowiskami endeckimi i piłsudczykowskimi (Obóz Zjednoczenia Narodowego), odmówił - mimo propozycji - wejścia do senatu.
Uznawany jest za twórcę własnej szkoły konstruktorskiej. Monografie jego autorstwa, która jako podręcznik odegrała kluczową rolę w kształceniu przyszłych pokoleń inżynierów, były: Cylindry maszyn spalinowych, Turbiny parowe, Stawidła maszyn parowych. Był jednym z założycieli Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Przyczynił się do założenia Fabryki Wagonów w Ostrowie Wielkopolskim.
Po wybuchu wojny wraz z grupą profesorów został na pewien czas aresztowany przez Niemców w listopadzie 1939 r. Został zwolniony i 5 grudnia 1940 r. zmarł wskutek raka nerki.

Źródło
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wies%C5%82aw_Chrzanowski_(in%C5%BCynier)