Grodecka Ewa

Położenie grobu: 84 – 4 – 19, 20
Ewa Grodecka ps. „Magda” (ur. 15 lutego 1904, zm. 1 września 1973). Studiowała w Warszawie i Lwowie, w 1931 roku uzyskała doktorat z historii wychowania.
Założycielka 15 WDH w Utracie (Piastów). Komendantka V Hufca Mazowieckiego. W latach 1927-1929 pełniła obowiązki komendantki Chorągwi Mazowieckiej Harcerek. Od 1930 członkini Głównej Kwatery Harcerek ZHP, w latach 1930-1932 oraz 1938-1939 redaktor "Skrzydeł" - pisma instruktorek harcerskich. W latach 1932-1935 pracowała w szkole instruktorek na Buczu (pełniła obowiązki zastępczyni Komendantki Szkoły Instruktorskiej), była zastępczynią Naczelniczki Harcerek, kierowniczką Wydziału Organizacyjnego. Kierowała czytelnią i poradnią Głównej Kwatery ZHP. Pracowała również w czasopiśmie "Iskry". Prowadziła letnie kolonie dla dzieci ze szkół powszechnych. Autorka szeregu publikacji.
Podczas wojny członkini Komendy Pogotowia Harcerek - Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział I (Organizacyjny) - Wojskowa Służba Kobiet ("WSK", "Spółdzielnia", "Czytelnia").
Prowadziła dom dla dzieci ofiar wojny w Skolimowie pod Warszawą oraz internat dla dziewcząt w Warszawie. Po wojnie organizowała opiekę nad osieroconymi dziećmi, pracowała w Polskim Związku Niewidomych.

Źródło