Piskorska Katarzyna

Powazki Stare
Powazki Stare
Położenie grobu: 18 – 1 - 1

Katarzyna Piskorska była córką Tomasza Piskorskiego i Marii z Podgórskich, którzy mieli 2 córki: o 8 lat Straciła ojca w wieku 2 lat, gdy został internowany w Starobielsku, a później rozstrzelany w Charkowie.
W latach 1951–1956 była uczennicą liceum Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych, kończąc naukę maturą.
W 1956 r. zdała egzaminy na Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i na Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, jednak została skreślona z listy studentów na obu wydziałach z powodów politycznych. Została wolną słuchaczką na ASP i pod koniec roku akademickiego otrzymała indeks.
Ukończyła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Franciszka Strynkiewicza w 1962 r. Po ukończeniu studiów, w latach 1962–1964 pracowała jako nauczycielka plastyki kolejno w: Zespole Szkół Przemysłu Papierniczego w Jeziornie, Technikum Handlowym, Szkole Podstawowej w Powsinie i w Technikum Elektryczno-Mechanicznym przy ul. Cecylii Śniegockiej.
Po dłuższej chorobie wróciła do pracy w 1968 r. jako nauczycielka w szkole w Powsinie, później w Środowiskowej Szkole Podstawowej na Sadybie. W 1974 r. przeniosła się do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych, gdzie prowadziła zajęcia rzeźbiarskie do 1980 r., kiedy została zwolniona z powodów politycznych. Od 1983 r. była na rencie, a od 1987 r. – na emeryturze.
Podczas wojny w jej obecności odbywały się tajne zbiórki harcerskie (WŻDH nr 11) w mieszkaniu jej rodziców, pomagała matce działającej w Żegocie w niesieniu pomocy Żydom, w jej domu przy ul. Nowy Zjazd ukrywano Żydów. W czasie powstania uczyła się opatrywania rannych, pomagała szyć pasy do karabinów.
W roku 1947 została przyjęta do drużyny harcerskiej im. Słonecznych Rycerzy. W latach 1957-1961 była drużynową 256. Warszawskiej Drużyny Harcerek im. hm. Władysławy Martynowicz „Bratki”.
Od 1960 r. co roku projektowała i wykonywała wielkanocny „Grób Chrystusa” i szopki bożenarodzeniowe w swoim parafialnym kościele św. Antoniego z Padwy oraz w katedrze polowej Wojska Polskiego (kościele garnizonowym) w latach 1982–1989.
Przygotowywała dekoracje na wszystkie doroczne sesje katyńskie Rady Polskiej Fundacji Katyńskiej na Zamku Królewskim i transparenty na czarne procesje, które Rada organizowała po umorzeniu przez Rosję śledztwa katyńskiego w 2004 r.
Tworzyła ołtarze katyńskie na Boże Ciało w parafii Karola Boromeusza na Powązkach, gdzie ma siedzibę Warszawska Rodzina Katyńska. Opiekowała się też oszkloną gablotą o tematyce katyńskiej na Starych Powązkach.
W latach 1975-2010 prowadziła prywatną galerię sztuki w swoim domu w Willi Podgórskich – jej dziadków, przy ul. Powsińskiej 104 w Warszawie.
Była działaczką Akcji Katolickiej.

Źródło
    https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_Piskorska