Stefanowska Zofia

Położenie grobu: Pod murem V – 1 – 64, 65

Położenie zacieniowane kolorem zielonym
Stefanowska Zofia (ur. 9 marca 1926 w Warszawie, zm. 27 kwietnia 2007 tamże). Historyk literatury polskiej, badaczka literatury romantycznej, redaktor kwartalnika „Pamiętnik Literacki”, profesor zwyczajny. Autorka wielu prac naukowych. Córka znanego warszawskiego lekarza, pułkownika Antoniego Stefanowskiego.
W czasie II wojny światowej uczestniczyła w tajnych kompletach, należała do Armii Krajowej.
Podczas powstania warszawskiego służyła jako sanitariuszka Batalionu Zośka. Brała udział w walkach w obronie cmentarzy wolskich, na Starym Mieście (Stawki, Sapieżyńska, Franciszkańska), Śródmieściu (dokąd ze Starego Miasta przedostała się kanałami) i Czerniakowie. Tam odznaczyła się bohaterstwem, jako jedyna biegnąc pod ostrzałem do śmiertelnie rannego Andrzeja Romockiego ps. „Morro”.
Za udział w powstaniu została odznaczona między innymi Krzyżem Walecznych.
W latach 1945-1950 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Profesor Instytutu Badań Literackich PAN w Warszawie. Autorka nowatorskich rozpraw o twórczości Adama Mickiewicza i Cypriana Norwida.
W styczniu 1976 roku podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Zdjęcia


Konspiracyjne szkolenie żołnierzy batalionu "Zośka" w lesie. Władysław Cieplak "Giewont", Maria Więckowska "Marysia", Jan Nowocień "Poręba", Marta KIauze "Marta", Andrzej Romocki "Morro", Zofia Stefanowska "Zosia", Tadeusz Krajewski "Lawa" (cichociemny, instruktor Agricoli), Zofia Janczewska "Jaga", NN (instruktor Agricoli).
https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/zofia-stefanowska,42351.html


Zofia Stefanowska w USA, 1989

Bibliografia