Kiepura Jan

Powazki Stare
Powazki Stare
Położenie grobu: Aleja Zasłużonych 80, 81

Kiepura Jan Wiktor (ur. 16 maja 1902 w Sosnowcu, zm. 15 sierpnia 1966 w Harrison koło Nowego Jorku – polski śpiewak operowy (tenor) i aktor. Mąż Márthy Eggerth.
W 1919 roku był ochotnikiem w I Pułku Strzelców Bytomskich i uczestnikiem I powstania śląskiego.
Od 1921 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim i równocześnie pobierał lekcje śpiewu u Wacława Brzezińskiego i słynnego tenora Tadeusza Leliwy.
W 1923 odbył się pierwszy jego koncert w sali kina „Sfinks” w Sosnowcu.
Później m.im. śpiewał partie: Cavaradossiego w „Tosce”, Rinuccia w „Giannim Schicchim” Pucciniego, Stefana w „Strasznym dworze” Moniuszki w Warszawie oraz Alfreda w „Zemście Nietoperza” Johanna Straussa syna w Theater an der Wien.
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 i postanowieniu rządów Polski i Francji o formowaniu armii polskiej we Francji Jan Kiepura zaangażował się jako ochotnik i przyjechał do Lille, by wesprzeć emigrantów polskich.
Występował w londyńskiej „Covent Garden”, paryskiej „Opéra-Comique” i berlińskiej Operze Państwowej.
Po wojnie zaczął też robić karierę jako gwiazdor filmowy, występując m.in. w filmach: „Neapol, śpiewające miasto”, „Pieśń nocy”, „Kocham wszystkie kobiety”, „Czar cyganerii” oraz „Kraina uśmiechu”. Występował też z żoną Martą Eggerth w „Wesołej wdówce” w Anglii, Francji, Włochach i Niemczech, śpiewając w czterech językach. Źródło

Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=dI9yyaBsSrs
Brunetki, blondynki