Szczepańska Krystyna

Powazki Stare
Powazki Stare
Położenie grobu: 173-6-31

Szczepańska Krystyna Maria (ur. 25 stycznia 1917 w Nasielsku, zm. 30 sierpnia 1986 w Warszawie) – polska śpiewaczka operowa (mezzosopran).
W 1939 uzyskała dyplom na Wydziale Nauczycielskim Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie. Śpiewu i sztuki aktorskiej uczyła się w latach 1940-1944 u śpiewaka i pedagoga – Stefana Beliny-Skupiewskiego.
Debiutowała w 1947 w Operze Śląskiej w Bytomiu jako Amneris w „Aidzie” Giuseppe Verdiego. Przez dziesięć lat była jedną z czołowych artystek śląskiej sceny. Od 1957 wchodziła w skład zespołu solistów Opery Warszawskiej do przejścia na emeryturę 1981. Występowała gościnnie na scenach operowych oraz koncertowych prawie wszystkich krajów Europy. W 1966 rozpoczęła pracę pedagogiczną, obejmując klasę śpiewu w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (w latach późniejszych Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina).
W 1960 występowała w spektaklu telewizyjnym „Przygoda Króla Artura”. W 1973 była głównym bohaterem w filmie dokumentalnym „Lekcja śpiewu” reżyserowanego przez Stanisława Kokesza. W 1981 współpracowała w filmie dokumentalnym „Harniasowa nuta”. W 1984 występowała w filmie dokumentalnym Karol Szymanowski. „Stabat Mater”.
W repertuarze miała ponad 40 partii operowych, odnosiła także sukcesy w repertuarze oratoryjno-kantatowym; przez wiele lat była jedyną w Polsce mezzosopranową odtwórczynią dzieł oratoryjnych.
Źródło

Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=QPqvKmZRyaQ
Piosenka Broni