Brzezińska Hanna

Położenie grobu: 94-1-29,30
Hanna Brzezińska, właśc. Anna Brzezińska-Żakowska (ur. 18 listopada 1909 w Warszawie, zm. 29 listopada 1998 tamże) – polska piosenkarka, tancerka, aktorka. W 1935 roku ukończyła Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej.
W filmie zadebiutowała w 1937 roku epizodyczną rolą artystki, córki stróżki w Dziewczętach z Nowolipek (reż. Józef Lejtes). W 1938 roku zagrała Celinę w filmie Wrzos w reżyserii Juliusza Gardana. Była to jej największa, choć drugoplanowa rola filmowa. Śpiewała tam dwie piosenki Władysława Szpilmana: Nie ma szczęścia bez miłości i Straciłam twe serce. Piosenki te nagrała dla wytwórni.
Od 1938 roku była solistką Chóru Dana, odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Występowała w rozgłośni warszawskiej Polskiego Radia, m.in. w Podwieczorkach przy mikrofonie.
Podczas II wojny światowej Hanna Brzezińska działała w konspiracji, równocześnie grała w teatrze Maska. Podczas powstania warszawskiego dawała koncerty dla żołnierzy AK i śpiewała w szpitalach. Jako jedna z nielicznych przeżyła eksplozję niemieckiego czołgu-pułapki podczas koncertu na Starówce 13 sierpnia 1944. Opiekowała się rannymi w szpitalu, przy ul. Długiej, w dawnym hotelu Polskim.
Po wojnie Hanna Brzezińska występowała w Teatrze Starym w Krakowie. Pod koniec lat 50. nagrała kilka piosenek dla Polskiego Radia oraz wystąpiła w Podwieczorku przy mikrofonie. W połowie lat 60., po przeniesieniu do Warszawy, pracowała w Teatrze Klasycznym jako suflerka. Sporadycznie występowała w kabaretach i na estradzie. Śpiewała zarówno nowe piosenki, jak i przedwojenne szlagiery. Występowała gościnnie z Chórem Juranda.
W 1996 roku została laureatką Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy.
Źródło
Nie ma szczęścia bez miłości
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=3aJTNY0qVjQ