Redo Józef

Położenie grobu: 184 - 4 - 25/26
Józef Stanisław Redo (ur. 3 maja 1872 w Wilanowie, zm. 9 listopada 1941 w Warszawie) – polski śpiewak i aktor operetkowy (baryton), reżyser teatralny.
Syn Michała, organisty w kościele pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny przy ul. Leszno w Warszawie i Jadwigi z Wysockich. Ukończył progimnazjum, następnie uczył się malarstwa w szkole Wojciecha Gersona. Studiował śpiew (baryton) w Konserwatorium Warszawskim u Cezarego Trombiniego i Tytusa Mikulskiego.
W roku 1890 został przyjęty do chóru operetki Warszawskich Teatrów Rządowych, występował też w teatrach ogródkowych. W roku 1897 został przyjęty, decyzją dyrektora Ludwika Śliwińskiego, jako solista do zespołu Operetki Warszawskiej. We wrześniu tego samego roku zadebiutował w Teatrze Nowym w Warszawie. Następnie występował także w warszawskim Teatrze Nowości. Występował poza tym gościnnie w Lwowie i Wilnie. W tym czasie nagrywał też wiele płyt dla Syreny Rekord.
28 października 1913 po raz pierwszy w Warszawie tańczył wraz z Lucyną Messal tango w operetce Victora Jacobiego Targ na dziewczęta. Po ewakuacji administracji rosyjskiej w 1915 roku został członkiem zarządu Teatru Nowości, a w 1920 roku został prezesem zarządu tego teatru.
W 1925 roku był dyrektorem własnego teatru operetkowego w Wilnie. W latach trzydziestych występował w teatrach warszawskich „Miraż”, „Wodewil” i „Teatr Nowości. Występował też gościnnie w innych miastach polskich. Reżyserował przedstawienia operetkowe. Grał również w filmach (Jaśnie pan szofer 1935, Wierna rzeka 1936, Ułan księcia Józefa 1937).
Podczas II wojny światowej występował w operetkach Teatru Miasta Warszawy. Zmarł nagle, bezpośrednio po zasłabnięciu w kawiarni Ziemiańska, 9 listopada 1941 roku.

Źródło

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Redo

Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=TddoJ7WLpBU&t=103s
Usta milczą (Wiktoria Kawecka & Józef Redo)