Bartnicki Witold

Położenie grobu: 273 – 3 - 15

Położenie zacieniowane kolorem zielonym
Bartnicki Witold „Kadłubek” (ur. 27 lutego 1925, zm. 9 lipca 2008).
W latach 1932-1938 uczęszczał do Prywatnej Szkoły Powszechnej Męskiej Zboru Ewangelicko-Augsburskiego im. Mikołaja Reja przy ul. Kredytowej 8. W roku szkolnym 1938/39 był uczniem III Miejskiego Męskiego Gimnazjum i Liceum im. Hugona Kołłątaja przy ul. Śniadeckich 8. Tam wstąpił do 80. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Bolesława Chrobrego. Wiosną 1944 uzyskuje maturę na kierunku matematyczno-fizycznyma tajnych kompletach dawnego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego.
Z liczną grupą harcerzy 80. Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Bolesława Chrobrego jesienią 1939 rozpoczął działalność w "Szarych Szeregach".
Od roku 1940 należy do Hufca Mogotów Górny [MG], którego hufcowym był Tadeusz Zawadzki "Zośka", w Okręgu II Południe [PD] - komendant Stefan Mirowski "Bolek". W 1941 włączony do akcji Organizacji Małego Sabotażu "Wawer". Od listopada 1942 członek 2. drużyny [CR 200] prowadzonej przez "Felka" Feliksa Pendelskiego w Hufcu "Centrum" dowodzonym przez "Zośkę".
Od listopada 1942, po utworzeniu warszawskich Grup Szturmowych "Szarych Szeregów", wchodzących w skład Oddziałów Dyspozycyjnych "Kedywu" KG AK, i po specjalistycznym przeszkoleniu dywersyjnym, uczestniczy w wielu akcjach sabotażowo-dywersyjnych:

Na przełomie 1942/43 w ramach akcji zdobywania broni, bierze udział z sekcją CR 210 "Kuby" [Konrad Okolski] w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich w rejonie ulic Rakowiecka - św. Andrzeja Boboli [Chodkiewicza].
16 I 1943 uczestniczy w akcji zespołu dowodzonego przez "Zośkę", mającej na celu opróżnienie magazynu materiałów wybuchowych, znajdującego się w piwnicach domu przy ul. Pańskiej.
20/21 VIII 1943 w akcji pod Arsenałem", mającej na celu odbicie z rąk Gestapo Janka Bytnara "Rudego"
19 V 1943 - odbicie 49 więźniów przewożonych pociągiem z Lublina do obozu KL-Auschwitz, na stacji Celestynów
27 V 1943 brał udział, w upozorowanej na napad rabunkowy, akcji zdobycia znacznej ilości chloranu potasu [21 beczek], środka niezbędnego do konspiracyjnej produkcji materiałów wybuchowych.
20 VIII 1943 brał udział w akcji "Taśma" ["Sieczychy"], mającej na celu likwidację strażnicy niemieckiej straży granicznej ("Grenzschutz") w Sieczychach k. Wyszkowa.
W nocy 22/23 IX 1943 uczestniczy w akcji "Streify" ["Szosy", "Wianuszek"] polegającej ostrzeliwaniu i obrzuceniu granatami samochodów niemieckich na ważniejszych arteriach wylotowych z Warszawy.

W okresie październik 1943 - maj 1944 odbywa szkolenie wojskowe na II turnusie Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola" [klasa "c"], uzyskując stopień kaprala podchorążego. Od 2 sierpnia 1944 r. w składzie plutonu pancernego "Wacek", jako ładowniczy zdobycznego czołgu Pz. Kpfw V "Panter" Ausf. G. 8 VIII 1944 doznał ciężkiego poparzenia rąk i twarzy w wyniku trafienia czołgu, w którym walczył w rejonie ul. Karolkowej, leczony w szpitalach na Woli następnie na Starym Mieście i w Śródmieściu.
Od 4 X 1944 w niewoli niemieckiej.
W grudniu 1945 roku tego roku powrócił do Polski. W latach 1946-1950 studiuje na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera mechanika.
Dla uniknięcia aresztowania, w styczniu 1950 r. ucieka z Warszawy w wagonie ambulansu pocztowego i ukrywa się w bezludnym wówczas miejscu na Ziemiach Odzyskanych (m. Szczytna Śląska).
Pod koniec 1950 r. rozpoczyna pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Rybnego, gdzie do 1957 r. zajmował stanowisko naczelnika Wydziału Głównego Mechanika. W latach 1958-1976 pracuje jako naczelnik Wydziału Postępu Technicznego w Centralnym Zarządzie Hurtu Spożywczego. Następnie w latach 1976-1982 jest naczelnikiem Wydziału Maszyn i Urządzeń w CZSS "Społem". Od 1982 roku do przejścia na emeryturę zajmował stanowisko naczelnika Wydziału Techniki i Przerobu w Zarządzie Przedsiębiorstwa Hurtu Spożywczego.
Przewodniczący Środowiska b. Żołnierzy Baonu AK "Zośka" w latach 1986-1990, oraz 1994-1997. Autor wspomnień publikowanych w zbiorze "Pamiętniki żołnierzy baonu "Zośka", opracowań z okresu okupacji (m.in. "Akcja pod Czarnocinem" - wspólnie z J. Saskim; "Akcja Sieczychy") oraz autor wielu artykułów polemicznych na temat publikacji powstaniowych. Uczestnik licznych spotkań z młodzieżą harcerską organizowanych w rocznice słynnych akcji warszawskich Grup Szturmowych (m.in. "Arsenał", "Sieczychy"). Aktywny uczestnik sierpniowych spotkań byłych żołnierzy baonu "Zośka", organizowanych na szlaku ich walk powstańczych oraz tradycyjnych "zośkowych" opłatków. Opiekun grobów poległych towarzyszy broni na warszawskich Powązkach, współorganizator akcji umieszczania tablic upamiętniających szlak bojowy baonu "Zośka".
Odznaczony min. Krzyżem Walecznych (1944) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985).

Zdjęcia

Zdjęcia pochozdą z https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/witold-bartnicki,804.html

Witold Bartnicki przed wojną

80. Warszawska Drużyna Harcerzy - zlot w Wesołej, lato 1939 r., dh Witold Bartnicki pierwszy z prawej

Witold Bartnicki "Wiktor" i st. strz. Tadeusz Zarachowicz "Konieczny" - czerwiec 1943, Al. Jerozolimskie

Żołnierze plutonu pancernego "Wacek" przy zdobycznym niemieckim czołgu typu "Pantera". Przed czołgiem stoi ppor. Jerzy Misiewicz "Tomek", za nim po lewej siedzi sierż. pchor. Witold Bartnicki "Wiktor" ("Kadłubek")

Spotkanie kombatantów z batalionu "Zośka". Od lewej stoją: Witold Sikorski "Boruta", Zygmunt Kujawski "dr Brom", Wacław Micuta "Wacek" (dowódca plutonu pancernego), Ryszard Białous "Jerzy" (dowódca batalionu), Marian Małkowski "Marian", Witold Bartnicki "Kadłubek"
Warszawa Stare Miasto, ul. Szeroki Dunaj, 13.08.1974

Żródło