Pomnik Rokitniańczyków

Położenie: Pas 68a
Pomnik upamiętnia ułanów 2 szwadronu II Brygady Legionów Polskich poległych w brawurowej szarży pod Rokitną na Bukowinie 13 czerwca i 1915 r. Zaatakowane zostały potrójne, silnie umocnione okopy rosyjskie podczas walk toczonych na froncie austriacko-rosyjskim na Bukowinie (na północny wschód od Czerniowiec).
Szarżę poprowadził dowódca dywizjonu rtm. Zbigniew Dunin-Wąsowicz. Pod morderczym ogniem armat i karabinów maszynowych polscy ułani sforsowali linie 2 pierwszych umocnień.
Spośród szarżujących polegli dowódca i jego zastępca oraz 13 ułanów, wielu odniosło rany, kilku trafiło do niewoli rosyjskiej. Konno wróciło tylko 6 ułanów.
Polegli, pochowani pierwotnie w pobliżu pola bitwy, zostali uroczyście przeniesieni na cmentarz Rakowicki, gdzie żegnano ich ze wszystkimi honorami wojskowymi (25 lutego 1923 r.).
Pomnik w kształcie sarkofagu, według projektu Józefa Gałęzowskiego, odsłonięto 13 czerwca w 1923 roku obecności generałów Józefa Hallera i Stanisława Szeptyckiego.
W 1992 r. w grobowcu złożono prochy generała Klemensa Rudnickiego (1897–1992).

Źródło