Władysław Hermaszewski

Wolyn
Wolyn
Położenie grobu: EII-2-3

Położenie grobu - oznaczone strzałką
Szlak Pamięci

Władysław Hermaszewski (ur. 4 stycznia 1928 w Lipnikach na Wołyniu, zm. 26 lipca 2002 k. Bracka) – generał brygady pilot Wojska Polskiego, doktor nauk wojskowych (1970).
Syn Romana (1900–1943), podoficera Wojska Polskiego i Kamili (1904–1995).
W czasie wojny zamieszkiwał wraz z rodziną w Lipnikach.
Wraz z ojcem i starszą siostrą należał do oddziału polskiej samoobrony, zorganizowanej w styczniu 1943 roku w Lipnikach. Samoobrona liczyła 21 osób i jej działalność ograniczyła się do wart i nocnych patroli. Początkowo z braku broni wartownicy byli uzbrojeni w drągi i widły, do momentu, gdy udało się zdobyć kilkanaście karabinów i jeden ręczny karabin maszynowy.
W nocy z 25 na 26 marca 1943 roku wieś została zaatakowana przez nacjonalistów ukraińskich. We wsi w momencie napaści przebywało ok. 700 osób – oprócz stałych mieszkańców także wielu uciekinierów z sąsiednich miejscowości oraz 10 Żydów ukrywanych przez mieszkańców wsi.
Grupie samoobrony, mimo wielokrotnej przewagi sił napastników, udało się przebić i wyprowadzić z kolonii około 500 osób. Uciekinierzy udali się do majątku Zurne i Bereźnego. Grupa około stu osób, które nie zdążyły uciec i ukryły się w rowie melioracyjnym, została otoczona i w większości wymordowana przy użyciu broni białej. Podczas całej rzezi wołyńskiej Hermaszewski stracił łącznie aż 19 członków swojej rodziny.
Brat Mirosław został ocalony przez matkę, która wyniosła go z wioski.
W latach 1948–1950 studiował w dęblińskiej Ofi cerskiej Szkole Lotniczej. Po jej ukończeniu służył w kilku pułkach lotnictwa myśliwskiego.
1 sierpnia 1954 roku mianowany dowódcą 31. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Babicach.
Kolejne stanowiska to: dowódca lotnictwa myśliwskiego 3 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju we Wrocławiu, szef lotnictwa myśliwskiego Dowództwa Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie oraz dowódca 2 Korpusu OPK w Bydgoszczy i 1 Korpusu OPK w Warszawie.
Był jednym z najbardziej doświadczonych polskich pilotów. To jemu powierzono kierowanie w 1960 r. nad polami Grunwaldu tzw. taflą 64 myśliwców. Nigdy wcześniej tyle maszyn nie utworzyło na niebie takiej figury.
Wolyn
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:64_polskie_my%C5%9Bliwce_typu_LiM_(licencja_MiG)_w_szyku_Tafla.jpg

Za sterami Miga 21 eskortował samoloty prezydentów Francji Charles'a de Gaulle'a i Meksyku Lopeza Mateosa oraz szacha Iranu Muhammeda Rezy Pahlaviego.
W 1982 roku został oddelegowany z wojska na stanowisko prezesa Zarządu Głównego Aeroklubu PRL, którą to misję pełnił do czerwca 1987.
30 maja 1988 roku przeniesiony w stan spoczynku.
Autor książek: