Jan Sudyka (ur. 1 września 1920 w Kozłówku gm. Wiśniowa n. Wisłokiem woj. lwowskie / obecnie podkarpackie, zm. 22 września 2008 w Warszawie). Kpr. pchor., żołnierz 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, ps. ”Leon” „Kruk”, dyrektor w Centralnym Związku Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”.
Do wojny ukończył szkołę podstawową, 4 klasy gimnazjum w Jaśle i 1-szą klasę liceum pedagogicznego w Krośnie. W 1943 r. zdał maturę na kompletach tajnego nauczania w Warszawie .
Od listopada 1939 r. do wczesnej wiosny 1943 r. działał w Placówce AK "Trzos", gmina Wiśniowa nad Wisłokiem. Był łącznikiem z Obwodem Krosno, prowadził nasłuch radiowy w stodole ojca, uczestniczył w kolportażu prasy 'podziemnej", brałem udział w zbieraniu informacji o budowach we wsi Stępina, gm. Wiśniowa jednej ze wschodnich kwater oraz uczestniczył w innych akcjach wywiadowczych i dywersyjnych.
Wiosną 1943 r. wyjechał do Warszawy. Ukończył najpierw kurs podoficerski, a potem kurs podchorążych w Kedywie KG AK.
W czerwcu 1944 r. wraz z grupą około 10 podchorążych został wysłany do 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, która w tym czasie operowała w płn. wschodnich rejonach Lubelszczyzny. Służył jako dowódca sekcji w Samodzielnym Szwadronie Kawalerii rtm. Józefa Gajewskiego "Tomka” ”Ostoi”.
Po rozwiązaniu Dywizji w sierpniu 1944 r. powrócił do wsi rodzinnej Kozłówek. Działała tam nadal placówka „Trzos” w niezmienionej strukturze organizacyjnej i działała w ramach organizacji konspiracyjno-wojskowej "Nie” kontynuującej działalność AK. Działalność ta polegała głównie na gromadzeniu i magazynowaniu broni zbieranej na linii frontu, a porzuconej zarówno przez Niemców jak i Rosjan.
W połowie maja 1945 r., został aresztowany przez funkcjonariuszy PUBP z Jasła. Na posterunku tego Urzędu przebywał około 10 dni. Był codziennie przesłuchiwany, a podczas przesłuchań był bity.
Po zakończeniu śledztwa przewieziono go do Krakowa, do więzienia Św. Michała, a stamtąd, po kilku dniach, wraz z grupą ok.30 więźniów na Montelupich. Na początku lipca został zwolniony, prawdopodobnie po wstawiennictwie siostry Michaliny w Prokuraturze Wojskowej w Krakowie.
W latach 1953 - 1960 studiował na SGPiS w Warszawie i uzyskał dyplom magistra ekonomii.
Od maja 1949 r. do przejścia na emeryturę 1 stycznia 1982 r. pracował w Centrali Rolniczej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska” w Warszawie.
Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Wołyński, Środowisko 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK w W-wie.