Maria Maryla Bonkowicz-Sittauer z domu Dobiecka (ur. 27 listopada 1896 we Lwowie, zm. 16 listopada 1986 w Warszawie), harcmistrzyni 1928 (1921).Jej ojciec był adwokatem.
W 1920 r. po wyjściu za mąż za Jerzego, wyjechała do Równego, gdzie została instruktorką instruktorką Sekcji Propagandy i Opieki w gospodzie żołnierskiej. Wśród różnych prac na terenie gospody organizowała zabawy, prowadziła bibliotekę itp., organizowała ponadto teatr żołnierski. Jako pierwszą wystawiono „Placówkę” w jej inscenizacji, potem kilka komedii i na koniec „Śluby Panieńskie” Fredry.
Swoje obowiązki domowe i rodzinne łączyła z pasją sportową i turystyczną. Zimą wiele czasu poświęcała na łyżwy - ślizgawka na rozlewiskach Styru i narty, a w lecie na pływanie, kajakarstwo i turystykę pieszą.
Podczas okupacji sowieckiej zgłasza się do szpitala kliniki chirurgicznej prof. Ostrowskiego, gdzie w ciągu dwóch lat pełni służbę jako siostra ochotniczka, a po przeszkoleniu sanitarnym - jako siostra na sali operacyjnej, a potem jako samodzielna siostra opatrunkowa.
Przez całe życie aktywnie działała w harcerstwie:
- 1913 - drużynowa skautek w Jarosławiu
- 1920 - komendantka Hufca Drużyn Żeńskich we Lwowie, organizuje pogotowie harcerek: punkty sanitarne, kantyny w jednostkach wojskowych, służbę kurierską oraz sanitarną w szpitalach
- 1935-39 - komendantka Wołyńskiej Chorągwi Harcerek
- 1939-44 - członkini Komendy Lwowskiej Chorągwi Harcerek
- 1939-45 - członkini ZWZ/AK we Lwowie
- 1945-46 - referentka gospodarcza Komendy Krakowskiej Chorągwi Harcerek
- 1947-49 - instruktorka Hufca Harcerek w Elblągu, kierowanie zastępem drużynowych „Jaszczurki”
- 1957-59 - członkini Naczelnej Rady Harcerskiej (do 1970?)
- 1959-65 - zastępczyni przewodniczącego Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP
- 1960–65 - zastępca Komendanta Centralnego Harcerskiego Ośrodka Technicznego - do spraw finansowo-gospodarczych.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 2 lutego 1962 r.
- Harcmistrz Polski Ludowej - 1966 r.
- Honorowa Odznaka „Za Zasługi dla ZHP” - 22 lipca 1968 r.
Jej mężem od 1920 roku był Jerzy Karol Bonkowicz–Sittauer (ur. 12 grudnia 1893 w Czaharach, zm. 12 października 1966 w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz osadnictwa wojskowego, starosta w II Rzeczypospolitej. Był prekursorem ruchu skautowego/ harcerskiego w Tarnowie.