Ryszard Seregiet (ur. 28 lutego 1924 we wsi Berezów na Polesiu, zm. 7 lutego 2011 r. w Warszawie).
W trakcie pierwszych lat okupacji pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej, kreślarz w pobliskim nadleśnictwie oraz pracownik techniczny w młynie w Berezowie.
Na jesieni 1943 roku został wcielony do sowieckiego oddziału partyzanckiego, gdzie dowodził jedną z kompanii. Brał udział w potyczkach z oddziałami niemieckimi i ukraińskimi na terenie Polesia. Po rozproszeniu oddziału w marcu 1944 powrócił do domu. Został włączony do jednego z tzw. istriebitielnych batalionów NKWD, ale zdecydował się na dezercję i przyłączenie się do wojska polskiego.
W czerwcu 1944 rozpoczął naukę w podchorążówce piechoty 1 Armii Wojska Polskiego. W listopadzie otrzymał przydział do 3 Batalionu Strzeleckiego 4 Pułku Piechoty 2 Dywizji, gdzie został dowódcą plutonu cekaemów. W styczniu 1945 brał udział w operacji warszawskiej, następnie kontynuował szlak bojowy, docierając do Wału Pomorskiego. Został dwukrotnie ranny, w bitwach pod Mirosławcem i pod Wierzchowem Pomorskim.
Po zakończeniu wojny pracował w kancelarii sztabu 1 Armii WP, następnie uczył się na kursie dla szefów sztabu pułku i w centrum szkolenia lotniczego w Dęblinie.
Od 1947 roku pracował jako wykładowca, najpierw w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych na Bemowie, potem w Dęblinie.
Od 1952 do 1976 roku pracował w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie jako dowódca kursów lotnictwa operacyjnego. W międzyczasie obronił doktorat z taktyki lotniczej. Służbę ukończył w stopniu pułkownika.
Od 1979 roku pracował w Departamencie Lotnictwa w Ministerstwie Komunikacji, a następnie w Zarządzie Ruchu Lotniczego na lotnisku Okęcie.
W 1984 roku przeszedł na emeryturę.
Autor opracowań:

• Organizacja i prowadzenie działań bojowych przez pułk lotnictwa bombowego, Akademia Sztabu Generalnego im. gen. broni K. Świerczewskiego. Oddział Wojsk OPK i Lotnictwa, Rembertów 1968
• Szkolenie obronne, przedmiot Taktyka ogólna obrony cywilnej, temat nr 16 Charakterystyka lotnictwa, Studium Wojskowe Akademii Medycznej w Gdańsku, 1973

Odznaczony m.in.: Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
Jego żoną była kapitan pilot Wirginia Sosnowska-Seregiet. Rozpoczęła służbę wojskową w listopadzie 1944 roku, a 21 czerwca 1945 roku została promowane do stopnia chorążego pilota, pierwsze lata spędziła w Oficerskiej Szkole Lotniczej w charakterze instruktora. Po odbytych lotach na samolotach UT-2 i Po-2, w latach późniejszych przeszkoliła się na inne typy samolotów. Wyszkoliła wielu podchorążych osiągając nalot około 700 godzin. W 1953 roku, ze względów zdrowotnych, została przeniesiona do rezerwy.