Józef Turowski
Położenie grobu: 190 – 4 – 4
Położenie grobu - zacienione kolorem zielonym
Józef Turowski "Ziuk" (takie nazwisko przyjął po wojnie, poprzednie to Spodniewski) (ur. 1927, zm. 24 lipca 1989 w Warszawie) inżynier, historyk wojskowy.
Podczas wojny walczył w oddziale por. Władysława Czermińskiego ps. "Jastrząb", przekształconym po utworzeniu 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej w batalion II/50 pp.
Do oddziału samoobrony stacjonującego w Zasmykach zgłosił się 2 sierpnia 1943 r. z pobliskiej kolonii polskiej Łuczyce.
Podczas skutecznego ataku na niedaleką Gruszówkę, gdzie zgromadziły się dwie sotnie UPA oraz kilkuset chłopów z okolicznych wsi i szykowały się do morderczego ataku, został lekko ranny. Pocisk wystrzelony przez upowca przyczajonego w zaroślach, wymierzony w brzuch, przeszył palce lewej ręki zaciśniętej na karabinie i rozerwał się w stopce karabinu.
Pod koniec walk, w stopniu plutonowego, był dowódcą drużyny.
Po wojnie ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Był dyrektorem ds. inwestycji w firmie Orbis.
Autor książki: Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK oraz wspólnie z Władysławem Siemiaszko: Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich dokonane na ludności polskiej na Wołyniu 1939-1945.
Zdjęcia
kpr. / kpr./plut. Józef Turowski
Źródło: Józef Turowski, Pożoga Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK
Kolejne zdjęcia udostępnił Grzegorz Fijałka.
Ossa, luty 1944
W pierwszym rzędzie od lewej: 1.por. Władysław Czermiński „Jastrząb” 2.ppłk Stanisław Piaszczyński „Pogrom” 3.kpt. Adelajda Połońska „Bożena” 4.płk Kazimierz Bąbiński „Luboń” 5.mjr Jan Szatowski „Kowal” 6. kpr. Józef Turowski „Ziuk”
Żołnierze Oddziału „Jastrzębia”
Od lewej: „Ziuk” – Józef Spodniewski -Turowski, „More” – Ryszard Kijkowski,s. „Dana” – Janina Włodarska, „Tarzan” – Jan Ważydrąg, NN, NN, Klotylda Użarowska, NN
Zasmyki, wrzesień 1943
„Ziuk” (po prawej stronie w pierwszym rzędzie) pod kościołem św. Kostki w Warszawie
Początek prac nad historią Dywizji, Nałęczów 1967
Od lewej: Józef Turowski „Ziuk”, Grzegorz Fijałka, Michał Fijałka „Sokół”
Piśmiennictwo:
- Józef Turowski: Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK
- https://military-history.fandom.com/wiki/J%C3%B3zef_Turowski
- https://niepoprawni.pl/blog/slawomir-tomasz-roch/pplk-wladyslaw-czerminski-ps-jastrzab-legendarny-dowodca-ii50-pp-27-0 !!!!!
Położenie grobu: 190 – 4 – 4
Podczas wojny walczył w oddziale por. Władysława Czermińskiego ps. "Jastrząb", przekształconym po utworzeniu 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej w batalion II/50 pp.
Do oddziału samoobrony stacjonującego w Zasmykach zgłosił się 2 sierpnia 1943 r. z pobliskiej kolonii polskiej Łuczyce.
Podczas skutecznego ataku na niedaleką Gruszówkę, gdzie zgromadziły się dwie sotnie UPA oraz kilkuset chłopów z okolicznych wsi i szykowały się do morderczego ataku, został lekko ranny. Pocisk wystrzelony przez upowca przyczajonego w zaroślach, wymierzony w brzuch, przeszył palce lewej ręki zaciśniętej na karabinie i rozerwał się w stopce karabinu.
Pod koniec walk, w stopniu plutonowego, był dowódcą drużyny.
Po wojnie ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Był dyrektorem ds. inwestycji w firmie Orbis.
Autor książki: Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK oraz wspólnie z Władysławem Siemiaszko: Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich dokonane na ludności polskiej na Wołyniu 1939-1945.
kpr. / kpr./plut. Józef Turowski
Źródło: Józef Turowski, Pożoga Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK
Ossa, luty 1944
W pierwszym rzędzie od lewej: 1.por. Władysław Czermiński „Jastrząb” 2.ppłk Stanisław Piaszczyński „Pogrom” 3.kpt. Adelajda Połońska „Bożena” 4.płk Kazimierz Bąbiński „Luboń” 5.mjr Jan Szatowski „Kowal” 6. kpr. Józef Turowski „Ziuk”
Żołnierze Oddziału „Jastrzębia”
Od lewej: „Ziuk” – Józef Spodniewski -Turowski, „More” – Ryszard Kijkowski,s. „Dana” – Janina Włodarska, „Tarzan” – Jan Ważydrąg, NN, NN, Klotylda Użarowska, NN
Zasmyki, wrzesień 1943
„Ziuk” (po prawej stronie w pierwszym rzędzie) pod kościołem św. Kostki w Warszawie
Początek prac nad historią Dywizji, Nałęczów 1967
Od lewej: Józef Turowski „Ziuk”, Grzegorz Fijałka, Michał Fijałka „Sokół”