Bronisław Ciszkiewicz
142 – 5 - 2
Położenie grobu zacienione kolorem zielonym
Bronisław Ciszkiewicz ps. „Radwan” (ur. 14 sierpnia 1914, zm. 30 stycznia 1996), oficer ds. zleceń specjalnych 27 WDP AK.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu W 1938 r.
W kampanii wrześniowej walczył w 5. Dywizjonie Artylerii Konnej w składzie w Krakowskiej Brygadzie Kawalerii, po kapitulacji przebywał w obozie jenieckim w Jarosławiu.
Po ucieczce z niewoli włączył się do walki z okupantem w szeregach ZWZ i AK, pełniąc funkcję oficera do zleceń Szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu AK.
W połowie 1941 roku szef Oddziału II sztabu Okręgu Warszawa ZWZ-AK kpt. Sztumberk-Rychter stworzył komórkę legalizacyjną, na czele której stanął por. Ciszkiewicz. Komórka ta zdobyła ogromne uznanie, co spowodowało, że zaczęła ona świadczyć usługi również na rzecz samej Komendy Głównej.
W maju 1943 r. uczestniczył w stworzeniu przez kpt. Sztumberk-Rychtera oddziału partyzanckiego (kompanii warszawskiej) walczącego na Zamojszczyźnie.
Po reorganizacji komórki legalizacyjnej pod koniec czerwca 1944 roku został wyznaczony oficerem łącznikowym do zleceń specjalnych w 27 WDP AK.
W okresie od 7 sierpnia 1944 r. do listopada 1947 roku przebywał w więzieniach w Riazaniu i Czerpowcu.
Po powrocie do kraju od 1953 roku pracował w Zjednoczonych Zakładach Gospodarczych „Inco”, m.in. jako zastępca dyrektora.
Należał do inicjatorów wydawania prasowego organu Środowiska Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, o zezwolenie na wydawanie którego wystąpiono 12 grudnia 1981 roku za pośrednictwem Stołecznego Zarządu ZBOWiD.
W okresie 1981 - 1989 członek Zarządu Środowiska 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK.
Był sekretarzem Zarządu Głównego ŚZŻAK, w pierwszej kadencji, kiedy prezesem był płk Wojciech Borzobohaty. W latach 1991 - 1995 dyrektor Biura Zarządu Głównego ŚZŻAK.
Odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
Pogrzeb odbył się 8 lutego 1996 roku na Starych Powązkach. Brało w nim udział dziesięć pocztów sztandarowych ŚZŻAK i kompania reprezentacyjna Wojska Polskiego. W imieniu Zarządu Głównego ŚZŻAK, Okręgu Wołyńskiego ŚZŻAK i Środowiska 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK przemówił nad trumną prezes Okręgu Wołyńskiego Andrzej Żupański.
Biuletyn Informacyjny Światowy Związek Żołnierzy AK, Rok 7, Nr 2(70), luty 1996 r.
Zdjęcia
Żoną Tadeusza Ciszkiewicza była Zofia Ciszkiewicz, z domu Rakowska herbu Radwan (ur. 27.2.1910, zm. 15.9.1947)
(ten herb wybrał Tadeusz Rykowski jako swój pseudonim)
Por. Bronisław Ciszkiewicz na motocyklu zdobytym w czasie zasadzki pod Firlejem, dokonanej przez batalion Gzymsa 22 lipca 1944 r.
Autor karykatury nieznany
Piśmiennictwo:
- https://baza.muzeum-ak.pl/zolnierz/22259/
- https://www.myheritage.pl/names/bronis%C5%82aw_ciszkiewicz
- https://www.dws-xip.com/PW/formacje/pw99.html
- Józef Turowski, POŻOGA Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK
- https://kpbc.umk.pl/Content/197999/PDF/Borzobohata_3356_WSK.pdf
- https://www.kombatanci.gov.pl/images/DOC/Kombatant/2008/200805.pdf
- Jan Gozdawa-Gołębiowski Obszar Warszawski Armii Krajowej Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Lublin 1992
- https://www.myheritage.com/names/zofia_ciszkiewicz
- Biuletyn Informacyjny Światowy Związek Żołnierzy AK, Rok 7, Nr 2(70), luty 1996 r.
142 – 5 - 2
Położenie grobu zacienione kolorem zielonym
Bronisław Ciszkiewicz ps. „Radwan” (ur. 14 sierpnia 1914, zm. 30 stycznia 1996), oficer ds. zleceń specjalnych 27 WDP AK.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu W 1938 r.
W kampanii wrześniowej walczył w 5. Dywizjonie Artylerii Konnej w składzie w Krakowskiej Brygadzie Kawalerii, po kapitulacji przebywał w obozie jenieckim w Jarosławiu.
Po ucieczce z niewoli włączył się do walki z okupantem w szeregach ZWZ i AK, pełniąc funkcję oficera do zleceń Szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu AK.
W połowie 1941 roku szef Oddziału II sztabu Okręgu Warszawa ZWZ-AK kpt. Sztumberk-Rychter stworzył komórkę legalizacyjną, na czele której stanął por. Ciszkiewicz. Komórka ta zdobyła ogromne uznanie, co spowodowało, że zaczęła ona świadczyć usługi również na rzecz samej Komendy Głównej.
W maju 1943 r. uczestniczył w stworzeniu przez kpt. Sztumberk-Rychtera oddziału partyzanckiego (kompanii warszawskiej) walczącego na Zamojszczyźnie.
Po reorganizacji komórki legalizacyjnej pod koniec czerwca 1944 roku został wyznaczony oficerem łącznikowym do zleceń specjalnych w 27 WDP AK.
W okresie od 7 sierpnia 1944 r. do listopada 1947 roku przebywał w więzieniach w Riazaniu i Czerpowcu.
Po powrocie do kraju od 1953 roku pracował w Zjednoczonych Zakładach Gospodarczych „Inco”, m.in. jako zastępca dyrektora.
Należał do inicjatorów wydawania prasowego organu Środowiska Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, o zezwolenie na wydawanie którego wystąpiono 12 grudnia 1981 roku za pośrednictwem Stołecznego Zarządu ZBOWiD.
W okresie 1981 - 1989 członek Zarządu Środowiska 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK.
Był sekretarzem Zarządu Głównego ŚZŻAK, w pierwszej kadencji, kiedy prezesem był płk Wojciech Borzobohaty. W latach 1991 - 1995 dyrektor Biura Zarządu Głównego ŚZŻAK.
Odznaczenia:
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu W 1938 r.
W kampanii wrześniowej walczył w 5. Dywizjonie Artylerii Konnej w składzie w Krakowskiej Brygadzie Kawalerii, po kapitulacji przebywał w obozie jenieckim w Jarosławiu.
Po ucieczce z niewoli włączył się do walki z okupantem w szeregach ZWZ i AK, pełniąc funkcję oficera do zleceń Szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu AK.
W połowie 1941 roku szef Oddziału II sztabu Okręgu Warszawa ZWZ-AK kpt. Sztumberk-Rychter stworzył komórkę legalizacyjną, na czele której stanął por. Ciszkiewicz. Komórka ta zdobyła ogromne uznanie, co spowodowało, że zaczęła ona świadczyć usługi również na rzecz samej Komendy Głównej.
W maju 1943 r. uczestniczył w stworzeniu przez kpt. Sztumberk-Rychtera oddziału partyzanckiego (kompanii warszawskiej) walczącego na Zamojszczyźnie.
Po reorganizacji komórki legalizacyjnej pod koniec czerwca 1944 roku został wyznaczony oficerem łącznikowym do zleceń specjalnych w 27 WDP AK.
W okresie od 7 sierpnia 1944 r. do listopada 1947 roku przebywał w więzieniach w Riazaniu i Czerpowcu.
Po powrocie do kraju od 1953 roku pracował w Zjednoczonych Zakładach Gospodarczych „Inco”, m.in. jako zastępca dyrektora.
Należał do inicjatorów wydawania prasowego organu Środowiska Żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, o zezwolenie na wydawanie którego wystąpiono 12 grudnia 1981 roku za pośrednictwem Stołecznego Zarządu ZBOWiD.
W okresie 1981 - 1989 członek Zarządu Środowiska 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK.
Był sekretarzem Zarządu Głównego ŚZŻAK, w pierwszej kadencji, kiedy prezesem był płk Wojciech Borzobohaty. W latach 1991 - 1995 dyrektor Biura Zarządu Głównego ŚZŻAK.
Odznaczenia:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych
Biuletyn Informacyjny Światowy Związek Żołnierzy AK, Rok 7, Nr 2(70), luty 1996 r.
Zdjęcia
Żoną Tadeusza Ciszkiewicza była Zofia Ciszkiewicz, z domu Rakowska herbu Radwan (ur. 27.2.1910, zm. 15.9.1947)
(ten herb wybrał Tadeusz Rykowski jako swój pseudonim)
Por. Bronisław Ciszkiewicz na motocyklu zdobytym w czasie zasadzki pod Firlejem, dokonanej przez batalion Gzymsa 22 lipca 1944 r.
Autor karykatury nieznany
- https://baza.muzeum-ak.pl/zolnierz/22259/
- https://www.myheritage.pl/names/bronis%C5%82aw_ciszkiewicz
- https://www.dws-xip.com/PW/formacje/pw99.html
- Józef Turowski, POŻOGA Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK
- https://kpbc.umk.pl/Content/197999/PDF/Borzobohata_3356_WSK.pdf
- https://www.kombatanci.gov.pl/images/DOC/Kombatant/2008/200805.pdf
- Jan Gozdawa-Gołębiowski Obszar Warszawski Armii Krajowej Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Lublin 1992
- https://www.myheritage.com/names/zofia_ciszkiewicz
- Biuletyn Informacyjny Światowy Związek Żołnierzy AK, Rok 7, Nr 2(70), luty 1996 r.